9990199431

-    72% parków kieruje uniwersytecką grupą badawczo-rozwojową,

-    27% parków prowadzi uczelniane biura licencyjne lub centra transferu technologii.

Istota współpracy parków z instytucjami o charakterze naukowo-badawczym i edukacyjnym (uniwersytety) odnajduje swoje potwierdzenie, wśród przeważającej ilości opinii przedstawicieli tych instytucji świadczących, iż bliskość ta jest kluczowym kryterium sukcesu parków. Za bardzo ważny uznało ten fakt 75% populacji parków, poddanych badaniu. Uniwersytety uznane zostały zarazem za najważniejsze podmioty, które mogą oddziaływać na kształt i sukces rynkowy parku. Dla przykładu szczególnie istotną rolę funduszy venturecapitaliseed Capital uznało jedynie 43% parków, współpracę z instytucjami finansowymi - 15%, a z instytucjami świadczącymi usługi prawne jedynie -12%.

Charakterystyka parków na świecie, oprócz przedstawionych powyżej kategorii, uwzględnia podział parków pod kątem wielkości powierzchni inwestycyjnej, będącej w ich posiadaniu. Do powierzchni tej zaliczają się tereny wyposażone w niezbędną infrastrukturę z przeznaczeniem na bieżące i przyszłe inwestycje, tereny zielone (green areas), parkingi i inne. Według dysponowanej powierzchni, parki możemy podzielić na:

1) Małe (do 19 ha)    - 44% parków na świecie;

2) Średnie (od 20 do 59 ha)    - 27%;

3)    Duże (od 60 do 99 ha)    - 10%;

4)    Bardzo duże (powyżej 100 ha) - 19%.

Największe parki dysponują powierzchnią do 6 tys. ha, dominują jednak małe do 20 ha. Parki małe najczęściej spotykamy w Europie (ponad połowa), a największe w Azji Wschodniej.

W ocenie potencjału parków należy zwrócić uwagę na powierzchnię budynków (pod dachem), liczoną z uwzględnieniem powierzchni poszczególnych kondygnacji budynków. Analiza i ocena takiego wskaźnika wynika z faktu, iż na terenie parków znajdują się budynki, zbudowane zarówno bezpośrednio przez parki, jak i przez przedsiębiorstwa - rezydentów oraz inne instytucje. W strukturze powierzchni, liczonej jako procent całkowitej powierzchni parków, udział powierzchni budynków wynosi od kilku do kilkudziesięciu p. proc. Podział parków w zdefiniowanych przedziałach powierzchni przedstawia się następująco:

-    39% parków dysponuje powierzchnią powyżej 80 000 m² pod dachem;

-    18% parków - 40 001 -80 000 m²;

-    25% parków - 15 001 -40 000 m²;

-    16% parków - mniejszą niż 15 000 m².

Analiza parków w kontekście ilości rezydentów, wskazuje, iż na obecnym poziomie rozwoju parki posiadają niewielką ilość instytucji, wynajmujących powierzchnię. Aż 64% parków na świecie gospodaruje powierzchnią wynajętą przez mniej niż 200 instytucji, a 21 % parków posiada powierzchnię, przeznaczoną dla maksymalnie 50 rezydentów. Parki, których potencjał w kontekście ilości rezydentów wynosi powyżej 1000 pod miotów, jest zaledwie 5%. O takich wynikach analizy przesądza struktura parków zlokalizowanych w Europie, bowiem w grupie poniżej 200 rezydentów funkcjonuje ich aż 74%. Warto również zwrócić uwagę, iż niespełna

15