PRAWO GOSPODARCZE
1. GENEZA POJĘCIA PRAWA GOSPODARCZEGO PUBLICZNEGO.
Zwrot stosowany bezpośrednio na oznaczenie odrębnego działu prawa a także pośrednio w kontekście wyjaśnienia istoty i charakteru prawa gospodarczego. Prawo gospodarcze należy do nowych działów prawa. Pojęcie prawa gospodarczego zrodziło się w nauce niemieckiej po pierwszej wojnie światowej, a następnie było przedmiotem odrębnych koncepcji w radzieckiej nauce prawa. Nazwa „prawo gospodarcze" pojawiła się na przełomie XIX i XX w., w związku z przekształceniem się kapitalizmu liberalnego w kapitalizm wiązany. Najdalej idący pogląd upatruje genezy prawa gosp. W czasach bardziej odległych, kiedy panujący (władza publiczna) zaczął regulować normatywne zachowania uczestników obrotu gospodarczego. Na przełomie XIX i XX w. dostrzeżono potrzebę wyodrębnienia zbioru norm regulujących zagadnienia gospodarcze w oddzielny dział. Dwie tendencje- polega na traktowaniu prawa gospodarczego w sposób szeroki: według tej tendencji wyróżnia się kilkanaście części prawa gospodarczego (np. cywilne p.g., karne p.g.) polega na traktowaniu prawa gospodarczego w sposób wąski, ograniczając się wyłącznie do handlowego i cywilnego prawa gospodarczego.
2. ZAKRES PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO.
Prawo gospodarcze publiczne-to całokształt norm prawnych regulujących proces oddziaływania państwa i organów wspólnoty europejskiej na gospodarkę z udziałem organów adm. Publicznej oraz podmiotów prawa publicznego, a także prywatnego. Celem PPG jest ochrona podstawowych wartości gospodarki rynkowej oraz wyznaczenie dopuszczalnych granic ich ograniczenia w interesie publicznym ponadto PPG reguluje bezpośrednio lub pośrednio działalność gospodarczą prowadzoną przez państwo i samorządy terytorialne tj. oddziaływanie w gospodarce rynkowej określonej jako regulacja własnościowa. PPG -prawo interwencji, władztwa państwa, które to może wnikać tak aby procesy związane z wykonywaniem działań gospodarczym wykonywane było należycie.
Prawo gospodarcze prywatne: jest całokształtem zasad i norm prawnych za których pośrednictwem państwa i organy wspólnoty europejskiej organizują i kontrolują działalność gospodarczą regulując stosunki gospodarcze między podmiotem prawa prywatnego na zasadzie równorzędności. PPG-forma normatywnie uregulowana odzwierciedla powinności państwa wobec gospodarki poprzez normy prawne państwa określa zakres władztwa gospodarczego określone są reguły działania przedsiębiorców. Prawo to określa jednak granica, wywodząca się z zasad konstytucyjnych. PPG-normuje tylko cześć stosunków społecznych związanych z działalnością gospodarczą. Pod względem przedmiotowym regulacja ta obejmuje określenia ustroju gospodarczego państwa oraz zasad jego funkcjonowania i ochrony. W szczególności państwo reguluje normatywy: 1) stosunki własnościowe będące podstawą gospodarowania i przedmiotem ochrony ze strony państwa. 2) zasady gospodarowania typowe dla danego układu stosunków własnościowych i podlegające ochronie ze strony państwa. 3) formy prawne prowadzenia działalności gospodarczej. 4) zakres i formy państwowej ochrony prawnej mechanizmów gospodarczych i praw ekonomicznych. 5) organizację i formy prawne ingerencji państwa w stosunki gospodarki państwa w skali makro i mikroekonomicznej.
PPG nie normuje z wyjątkiem państwowych organizacji gospodarczych wew. Organizacji zasad działania i stosunków prawnych zachodzących między przedsiębiorcami. Nie rezygnuje natomiast z regulacji ekologicznych stosunków między przedsiębiorcami a państwem mogą one mieć formę