2208634211

EKONOMIKA ŚRODKÓW TRWAŁYCH 1) POJĘCIE EKONOMIKI ŚRODKÓW TRWAŁYCH

ŚRODKI TRWAŁE

-    składniki majątku rzeczowego przedsiębiorstwa i/lub obce środki trwałe użytkowane przez przedsiębiorstwo na podstawie określonej umowy,

-    „stanowiące własność lub współwłasność jednostki nieruchomości (...), maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne kompletne zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania przedmioty, a także inwentarz żywy o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, przeznaczone na własne potrzeby jednostki lub do oddania w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Do środków trwałych przedsiębiorstwa zalicza się również obce środki trwałe używane przez nie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, jeżeli z innych przepisów wynika prawo do dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) przez korzystającą z tych środków jednostkę”.

Do ŚRODKÓW TRWAŁYCH PODATNIKA też: inwestycje w obcych środkach trwałych, a także środki trwałe nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika.

WŁAŚCIWOŚCI ŚRODKÓW TRWAŁYCH:

•    użytkowane przez dłuższy okres,

•    przenoszą stopniowo swoją wartość na wytwarzane produkty w postaci kosztów amortyzacji,

•    stopniowo się zużywają zależnie od cech fizycznych, intensywności eksploatacji i warunków środowiskowych eksploatacji,

•    ich wielkość i struktura regulowana przez:

o inwestycje,

o wycofywanie z eksploatacji oraz przenoszenie na złom lub rozbiórkę, o sprzedaż,

o bezpłatne przekazanie, o leasing.

MAJĄTEK TRWAŁY - w ruchu okrężnym (pozyskiwanie środków inwestycyjnych, angażowanie kapitału inwestycyjnego, eksploatacja i reprodukcja środków trwałych.)

RZECZOWY MAJĄTEK TRWAŁY - obejmuje fizyczne obiekty aktywów środków przedsiębiorstwa: budowle, budynki, maszyny, środki transportu, grunty itp.

KLASYFIKACJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH

KRYTERIA:

-    TYTUŁ WŁASNOŚCI - możliwość wyodrębnienia własnych i obcych środków trwałych,

-    PRZEZNACZENIA (FUNKCJI) - produkcyjne (wykorzystywane w fazie zaopatrzenia, produkcji i zbytu; obiekty podstawowe, pomocnicze i usługowe) i nieprodukcyjne (nie są bezpośrednio związane z przemysłową działalnością przedsiębiorstwa, tj. zw. z ochroną zdrowia, działalnością socjalną, oświatową, kulturalna itp.),

-    ORGANIZACYJNEGO PODPORZĄDKOWANIA - podporządkowane komórkom ruchu i zainstalowane w komórkach funkcjonalnych,

-    SPOSÓB WYKORZYSTANIA - czynne (trwale i okresowo), czasowo nieczynne (w rezerwie) i trwale nieczynne,

-    GOTOWOŚĆ PRODUKCYJNA - trwale zainstalowane i trwale nie zainstalowane.

Przedsiębiorstwo ciągle staje przed problemem wyboru najkorzystniejszych źródeł finansowania. Wybór ten powinien uwzględniać dwa kryteria:

•    wzrost stopy rentowności kapitału własnego - czy finansowanie ze źródeł obcych podniesie rentowność własnego kapitału - czyli zmaksymalizowanie korzyści dla właścicieli

•    utrzymanie zdolności płatniczej przedsiębiorstwa - utrzymanie terminowej realizacji zobowiązań i ograniczenie ryzyka finansowania do racjonalnych rozmiarów.

Wybór struktury źródeł finansowania jest często wyborem między poziomem bezpieczeństwa, a poziomem ryzyka finansowego.