Analizę jakościową rozdzielanych w kolumnie substancji można wykonać dwoma sposobami
1) Na podstawie parametrów retencji, ponieważ w takich samych warunkach chromatograficznych analizowana substancja ma zawsze taką samą retencję,
2) Na podstawie fizykochemicznego badania frakcji z zastosowaniem detektorów jakościowych np. połączenie z metodami spektroskopowymi (MS, IR)
Analiza ilościowa jest oparta na liniowej zależności między sygnałem z detektora, którego miarą jest wysokość piku lub jego powierzchnia, a stężeniem substancji analizowanej w gazie nośnym
0 dokładności i precyzji oznaczeń ilościowych metodą GC w dużym stopniu decydują:
- stałe warunki pracy oraz stała prędkość przepływu gazu nośnego
- dobra odtwarzalność techniki dozowania próbek
- dobór właściwego detektora
Zastosowanie chromatografii gazowej
• identyfikacja związków, w tym lotnych substancji nieorganicznych i szerokiej gamy lotnych związków organicznych
• ilościowe oznaczanie składników w próbce
• kontrola procesów technologicznych - jest podstawowym elementem układu automatyzacji procesów technologicznych
• wyznaczanie niektórych stałych fizykochemicznych np. współczynników aktywności, entalpii i ciepła właściwego roztworu i innych
• badania kinetyki reakcji katalitycznych
• oznaczanie pestycydów, zanieczyszczeń organicznych, kwasów tłuszczowych Chromatografia cieczowa
W chromatografii cieczowej fazą ruchomą jest ciecz, a fazą nieruchomą ciało stałe(chromatografia adsorpcyjna), rzadziej ciecz osadzona na nośniku (chromatografia podziałowa).
Stosując chromatografię cieczową można analizować znacznie więcej związków chemicznych niż za pomocą chromatografii gazowej - ok. 80%. Mogą to być ciecze i ciała stałe w tym związki łatwo ulegające rozkładowi termicznemu, polimery i związki nieorganiczne.
Warunkiem analizy związków techniką chromatografii cieczowej jest ich rozpuszczalność.
- ze zbiornika z pompą zasysa się fazę ruchomą, nazywaną też eluentem.
- eluent poprzez dozownik jest tłoczony do kolumny chromatograficznej wypełnionej fazą stacjonarną, która może być umieszczona w termostacie.
- składniki próbki rozdzielają się w kolumnie i na wyjściu z niej są wykrywane przez detektor.
- sygnał elektryczny z detektora po wzmocnieniu zapisywany jest w postaci piku chromatograficznego
Zawór dozujący zbudowany jest w ten sposób, że w jednym położeniu dźwigni można przepłukać i napełnić wymienną pętlę dozowniczą o określonej objętości, ciekłą próbką lub roztworem analizowanego ciała stałego a w drugim wprowadzić próbkę do układu.
Pojemność pętli dozowniczej może być różna i w zależności od rodzaju detektora i kolumny może ona wynosić od 10pl do 10 ml. Mniejsze próbki są dozowane za pomocą zaworów, które nie mają zewnętrznych wymiennych pętli dozowniczych. Zamiast pętli mają one w korpusie wyżłobienia o stałej pojemności.
Jest ważną częścią chromatografu cieczowego, ponieważ powoduje ona przepływ fazy ruchomej z optymalną prędkością przez wypełnienie kolumny stawiające duży opór
• Służy do wprowadzenia próbki pod ciśnieniem atmosferycznym do kolumny, w której panuje ciśnienie do kilkudziesięciu MPa.
• Powinien być tak skonstruowany, żeby nie było w nim przestrzeni martwych, tzn. nie przemywalnych fazą ruchomą.
• Zły dozownik lub złe dozowanie może być przyczyną pojawienia się źle rozdzielonych, szerokich
1 niesymetrycznych pików.
• Obecnie w chromatografach cieczowych stosuje się najczęściej zawory dozujące.
Kolumny
- to rurki zamknięte z dwóch końców filtrami i końcówkami umożliwiającymi połączenie z dozownikiem