2808185418

Czynniki wpływające na natężenie fotosyntezy

Światło

Krzywa świetlna fotosyntezy. Natężenie fotosyntez}' wzrasta wraz ze wzrostem natężenie światła tylko do pewnego momentu.

Ilość energii docierającej do powierzchni ziemi wynosi średnio 1,3 kJ m-2 s-1. W sprzyjających warunkach rośliny mogą zużytkować w procesie fotosyntezy około 5%. Zależność fotosyntezy' od natężenie świtała obrazuje tak zwana krzywa świetlna. Przykładowa krzywa świethia fotosyntezy została przedstawiona na schemacie obok. Lmia zielona pokazuje zmiany natężenia fotosyntezy mierzone jako pobierania C02 dla roślin o fotosyntezie typu C3 a krzywa czerwona taką samą zależność dla roślin o fotosyntezie typu C4. W przypadku braku oświetlanie rośliny wydzielają C02 produkowany podczas oddychania komórkowego - punkt 1. Przy natężeniach światła bardzo niskich proces wydzielanie C02 w oddychaniu komórkowym przeważą nad foto syntetycznym wiązaniem C02 i roślina nadal wydziela dwutlenek węgla - pomiędzy punktem 1 i 2. Przy pewnym natężeniu światła specyficznym dla gatunku rośliny i panujących warunków (np. temperatury) dochodzi do zrównania pobierania C02 w procesie fotosyntezy i wydzielania C02 w procesie oddychania komórkowego, punkt ten nazywany jest świetlnym punktem kompensacyjnym -punkt 2.Rośliny o fotosyntezie C3 mają wartość tego punktu niższą niż rośliny o fotosyntezie C4. Szczególnie niska wartość świetlnego punktu kompensacyjnego mają rośliny określane nazwą cieniolubne lub cienioznośne. Przy natężeniu świtała powyżej świetlnego punktu kompensacyjnego następuję stopniowy wzrost natężania fotosyntezy aż punktu oznaczonego numer 3 na wykresie od którego nie obserwuje się dalszego wzrostu ilości pobieranego C02. Punkt ten nazywa się świetlnym punktem wysycenia. Jest o wyższy dla roślin o fotosyntezie C4 niż dla roślin o fotosyntezie C3. Również u roślin określanych jako światłolubne świetlny punkt wysycenia jest wyższy niż dla roślin określane jako cieniolubne. Długie działanie wysokiego natężenie światła prowadzi do uszkodzenia aparatu fotosyntetycznego i obniżenia wiązania C02 przez roślinę - punkt 4 na wykresie. Zjawisko hamowania fotosyntezy przez wysokie natężania światła nosi nazwę fotoinhibicji i jest głównie efektem uszkodzenia fotoukladu II.

Dwutlenek węgla