5020057809

Wzory Fresnela.

Dla fali „p” E_p^ODBtg(a-{3)/tg(a+|3) ; E_p^ZAL=E_p⁰*2sinacosp/sin(a+p)cos(a-p) ; Dla prostopadłego padania (a=p=0) E_p^ODB(0)=(n₂,-l)/(n₂,+l)*E_p°(0) ; E_p^ZAL(0)=2/(n₂₁+l)*E_p°(0) 1; Dla fali „s” E_S^0DP=-Es°sin(a-J5)/sin(a+J3) ; E_s^ZAL=E_s°2sm^cos(x/sm(a+p) ; Dla prostopadłego padania (a=(3=0) E_s^ODB=(n_2ł-1 )/(nai+1)*E_S°(0)    ; Es^ZAL(0)=2/(n₂j+l)*Es°(0) ; Z analizy wynika, że na granicy

rozgraniczającej oba ośrodki faza fali padającej jest zawsze zgodna z fazą fali odbitej. Jeżeli światło pada pod kątem zwanym kątem Brisnela to E_p od równa się 0. Oznacza to, że w świetle odbitym nie obserwuje się wektora E w płaszczyźnie padania A drgania zachodzą wyłącznie prostopadłe do płaszczyzny padania. E_s^ODB=-Es°sin(a-{3)/sin(a+{3). W przypadku gdy n₂i jest mniejsze od 1 otrzymane wyniki są słuszne kiedy kąt padania jest mniejszy od kąta granicznego. Wykonując odpowiednie obliczenia można wykazać że w przypadku padania światła liniowo spolaryzowanego pod kątem a=Os fala odbita jest również spolaryzowana liniowo. Natomiast gdy a>tXs, to światło po odbiciu staje się spolaryzowane eliptycznie. Zjawisko odbicia od strony energetycznej charakteryzuje współczynnik odbicia R=J₀db/J ; J₀=J_P⁰+J_S⁰ ; J^ODB=J_p^ODB+J_s^ODB - suma natężeń fali „p” i „s” ; R=(J_p^ODB+J_s^ODB)/(J_p⁰+J_p°) ale J=pierw[(e_t€o)/(p4U>)]E₀²/2 Dla a=0 (prostopadłe padanie), korzystając z wzorów Fresnela otrzymujemy R=[(n₂i-l)/(n₂i+l)]². Oprócz odbicia zwierciadlanego wyróżnia się odbicie od powierzchni chropowatej. Światło padające na tą powierzchnię podlega odbiciu we wszystkich kierunkach. Takie odbicie nazywa się dyfuzyjnym. Powierzchnie, które rozpraszają równomiernie we wszystkich kierunkach nazywamy matowymi. Odbicie od powierzchni zależy od wysokości H i od tego kąta padania