5020058157

Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba.

Ruchy statku wywołane falowaniem powodują powstanie dodatkowych przyspieszeń. Wielkość ich zależy od wielkości sił wymuszających, rozmiarów statku, jego prędkości i kursu w stosunku do fali oraz usytuowania rozpatrywanego punktu na    statku. Do    obliczeń przyjmuje się wielkość fali, której

prawdopodobieństwo pojawienia się wynosi jeden raz na 20 lat ciągłej eksploatacji statku. Przyspieszenia na osi pionowej Z, poprzecznej Y i wzdłużnej X otrzymuje się przez odpowiednie sumowanie przyspieszeń liniowych oraz odpowiednich składowych przyspieszeń kątowych jako wartości niezależnych. Łączne przyspieszenie w każdym z rozpatrywanych kierunków można określić z wzoru:

Dane zastosowane do obliczeń:

B = 42 m

szerokość statku

L = 238,2 m długość całkowita

Lpp = 222,1 m    długość między pionami

8 = 0,84    współczynnik pełnotliwości kadłuba

H = 20,3 m    wysokość boczna (moulded depth)

V = 14 kn    prędkość w węzłach

Obliczenia przeprowadzono wg procedury zawartej w podręczniku J. Kabacińskiego „Stateczność i niezatapialność statku” (rozdz. 13.6.1.).

Współczynnik falowania Cw.

współczynnik falowania jako funkcja długości statku L:

Parametr przyspieszenia a«.

^K 50    50

= 0,308 => 0,2