Jest wiele przykładów użycia paramagnetyków oraz diamagnetyków, wiele z nich należy do produktów, których używamy na co dzień i nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy.
Zacznę od paramagnetyków. wydaje mi się, że największe ich zastosowanie znajduje się w informatyce oraz medycynie.
Takimi urządzeniami są dyski twarde oraz pamięci flash, gdzie używa się ich do możliwości zapisu danych na tych nośnikach, ze względu na właściwości paramagnetyków występuję zjawisko superparamagnetyzmu, które wyznacza granicę ile takie nośniki danych mogą ich pomieścić, wraz z rozwojem technologii udaje się jednak zwiększać pojemność nośników wykorzystując wiele innych materiałów, które są dość stabilne wraz ze zmniejszaniem się procesu technologicznego.
Kolejnym ciekawym zastosowaniem paramagnetyków jest ferrociecz1, której zastosowanie znajduje się między innymi w nowoczesnych głośnikach, układach chłodzących, pomiarowych, a także w przemyśle zbrojeniowym.
Stosuje się również je przy analizie danych.
Zastosowanie znajduje się również w medycynie np. jako kontrast przy badaniach korzystających z rezonansu magnetycznego.
Właściwości pozwalają na wykorzystywanie ich na wytwarzanie sposobów podawania leków skoncentrowanych na organie lub innym miejscu w organizmie, który trafia głównie w obszary, do których powinien trafić lek ograniczając drastycznie efekty uboczne, a zwiększając skuteczność leczenia.
Hipertermia magnetyczna, eksperymentalny sposób leczenia nowotworów, który bazuje na fakcie, że nanocząsteczki magnetyczne, które pod wpływem pola magnetycznego wytwarzają ciepło, są wrażliwe na działanie pola magnetycznego umieszcza się w środku guza, a następnie przy użyciu pola magnetycznego o odpowiednio dobranej amplitudzie i częstotliwości doprowadza się do znacznego wzrostu temperatury tychże cząsteczek powodując obumarcie tkanki nowotworowej.
Substancja o właściwościach możliwie zbliżonych do cieczy, która w odróżnieniu od typowych cieczy jest w warunkach pokojowych dobrym paramagnetykiem i ulega silnej polaryzacji magnetycznej w obecności zewnętrznych pól magnetycznych.
Grzegorz Montowski kl. IIH