a) bisekcji: E=l; p = 1. K = 1.
b) siecznych : E = 1 + ^ a 1.62 ; p = 1 + ^ , K= l,
2 2
i
c) stycznych : E = 2 1+Kl ; p = 2, K = l+ K
i
Z omówionych trzech metod najniższy wskaźnik efektywności ma metoda bisekcji (zbieżność tylko liniowa). Porównanie dw'óch pozostałych metod zależy od kosztu obliczania pochodnej w stosunku do kosztu obliczania funkcji. Dla
Ki < r =
str 4
-1 (r = 0.44)
loa
bardziej efektywna jest metoda stycznych, natomiast dla Kx > r - metoda siecznych.
W wielu zastosowaniach fizyki i matematyki, szczególnie przy przeprowadzaniu obliczeń numeiycznych, wygodnie jest wprowadzić pewne pojęcie, analogiczne do znanej z geometrii analitycznej długości wektora, a mianowicie ltormy i rektora.
W przestrzeni R" . której elementami są wektory x = [ x,. x,.....xn]T. można wprowadzić wiele norm
wektorów, pizy czym w obliczeniach numerycznych najczęściej są stosowane następujące nonny
II x ||j = |xj| + |x,| + .... +|xj norma "Manhattan"
II x ||, = (|Xj|2 + |x,|2 + .... +|xj2)1/2 nonna diuga
|| x ||M =inax{ |X[|, |x2|......|xj } nonna nieskończoność
Rozważamy układ n równań liniowych z n niewiadomymi X].....,x„
f,(xI,.... ,xn) = 0, i = 1,2.....n
któiy można zapisać w postaci wektorowej
F(x) = 0
gdzie x = (Xj,.....x11) oraz F (x) = [f, (x),f 2(x),... ,fn(x)]T
Podobnie, jak w przypadku równań skalarnych . układ taki rozwiązujemy metodami iteracyjnymi twoiząc ciąg kolejnych przybliżeń wektorowych
X (k) = ( Kjfr)......)
bieżnych do wektora rozwiązań a = (a,...., ).