Algorytm projektowania posadowienia bezpośredniego na podłożu uwarstwionym.
1. Dane wyjściowe do projektu.
Powinny zawierać schemat fundamentów i ich wartość obciążeń. Powinny też być opisane warunki gruntowe (profil geologiczny z wynikami badań współczynników l| i ld w zależności od rodzaju gruntu oraz poziomu wody gruntowej.
2. Uwzględnienie parametrów geotechnicznych.
a) Metoda A obejmuje określenie wartości średnich li i ld oraz określenia współczynnika materiałowego ym. ze wzoru:
ym. = 1 +- l/x*w S ((xj-x (n>)2/N)
+- przyjmuje się w taki sposób by warunki były gorsze
b) Metoda B obejmuje określenia parametrów: wilgotności, pd, pb, kąta tarcia wewnętrznego pd-gęstość objętościowa gruntu powyżej poziomu posadowienia Pb - gęstość objętościowa gruntu poniżej poziomu posadowienia cu-wartość spójności gruntu bezpośrednio poniżej poziomu posadowienia
No N0, N8-współczynniki nośności wyliczone w zależności od kąta tarcia na podstawie tablicy w PN. W warstwach znajdujących się pod poziomem wody gruntowej należy uwzględnić siłę wyporu, czyli zmniejszyć ciężar gruntu.
3. Sprawdzenie wartości podłoża gruntowego.
Nośność podłoża powinna spełniać warunek: O, =< m.* (ł**
O, - obciążenie fundamentu
m - współczynnik korekcyjny
Ofnt, - opór graniczny podłoża gruntowego
Qfnb = B L [(1 + 0,3 B/L )NcCu(r>ie + (1 + 1,5 B/L )N0pD(r> Y DminiD+
+ (1-0,25 B/L )NBpB(r) y Bia ]
B = B - 2eb wartości długości i szerokości fundamentu zmienione w wypadku L = B - 2el występowania mimośrodu na fundamencie
eb średnia mimośrodu