3869166020

MONTAŻ Oki YDZIN ŚCIENNYCH I PŁYT PODLOGOWYCh

Montaż okładziny ściennej bezpośrednio na podłożu

Z TEGO ROZDZIAŁU DOWIESZ SIE

w jaki sposób przygotować proces wykonywania „suchego tynku"; gdzie i w jaki sposób nanosić klej gipsowy; w jaki sposób mocować płyty okładziny do ściany i korygować ich położenie; jak łączyć okładziną ścienną ze stałymi elementami budynku.

Przed rozpoczęciem układania płyt należy wykonać na ścianie wszystkie roboty instalacyjne.

Płyty poszycia należy dociąć do przewidywanej wysokości okładziny, pomniejszonej łącznie o ok, 1,5 cm na szczeliny poziome - przypodłogową i przysufitową. Wysokość okładziny nie powinna przekroczyć 3 m w przypadku płyt zwykłych, a 2,6 m w przypadku zastosowania płyt zespolonych z warstwą wełny mineralnej lub 2,5 m w przypadku płyt zespolonych z warstwą styropianu. W płytach - w miejscach, gdzie przewiduje to dokumentacja - należy też wyciąć otwory' na puszki elektryczne.

Przed rozpoczęciem mocowania płyt należy przygotować porcję kleju gipsowego w ilości

Należy pamiętać, że

używanie pojemników na klej lub narzędzi zabrudzonych związanym wcześniej gipsem przyspiesza proces wiązania now^rej porcji. Proces ten jest również krótszy przy wyższej temperaturze powietrza. Podczas przygotowania kleju należy przestrzegać instrukcji podanej przez producenta. Można wcześniej oszacować zależność między masą 1 kg suchego kleju a objętością takiej porcji, stosując w warunkach budowy' naczynie miarowe zamiast wagi.

Suchą masę gipsu wsypuje się do naczynia z odmierzoną porcją czystej wody i miesza do uzyskania jednolitej konsystencji. Mieszanie powinno odbywać się ręcznie lub mieszadłem wolnoobrotowym (w zależności od zaleceń producenta). Zbyt szybkie mieszanie powoduje napowietrzenie masy gipsowej i w rezultacie - szybsze jej wiązanie.

Przyklejanie płyt powinno być przeprowadzone co najmniej 12 godzin po zagruntowaniu podłoża jednym z trzech określonych wcześniej sposobów, w zależności od stopnia równości podłoża.

Na równej powierzchni przykleja się płyty klejem gipsowym, nakładając go bezpośrednio na płytę. Masę nakłada się pacą zębatą - szerokimi pasami wzdłuż obwodu każdej płyty oraz dodatkowym jednym pionowym pasem na środku jej szerokości. Na płytach o grubości 9,5 mm wykonuje się dwa dodatkowe pasy pionowe. Płyta w trakcie nakładania masy powinna leżeć na równym i czystym podłożu (rys. 3.1). Niektórzy producenci systemów do przyklejenia płyt dopuszczają stosowanie masy szpachlowej. W takim przypadku masę miesza się z wodą ręcznie.

Gdy nierówności nie przekraczają 20 mm, nakłada się placki kleju gipsowego bezpośrednio na ścianę lub bezpośrednio na powierzchnię płyty. Placki w kształcie wydłu

żonych owali i szerokości nie mniejszej niż 10 cm układa się wzdłuż obwodu płyty w odległościach nie większych niż 5-10 cm w świetle między nimi. Dopuszcza się rozprowadzanie kleju na obwodzie w sposób ciągły, chociaż opóźnia to wysychanie kleju. Ciągłe paski kleju nakłada się wzdłuż naroży pomieszczenia, w pobliżu otworów okiennych i drzwiowych, umywalek, wanien. Dodatkowo, w zależności od grubości płyty, rozprowadza się jeden lub dwa pionowe pasy placków mających kształt koła o średnią 10-15 cm, w odległościach nie większych niż 35 cm. Podane odległości mierzy się między środkami placków. Niektórzy producenci zalecają nałożenie dwóch dodatkowych pasów placków, niezależnie od grubości płyt)'. Grubość warstwy kleju po dociśnięciu płyty do

ściany nie może być mniejsza niż 0,5 cm (rys. 3.2).

Na powierzchni o nierównościach przekraczających 20 mm - na wcześniej przyklejonych pasach wyrównawczych z płyt gipsowo-kartonowych - mocuje się płyty. Do przyklejania stosuje się klej gipsowy/ nakładany na paski lub płytę w miejscu jej styku z paskami (rys. 3.3,3.4).

Przyklejanie płyty gipsowej na równym podłożu

Przyklejanie płyty gipsowej na podłożu o niewielkich nierównościach