Mnożnik inwestycyjny Keynes’a
Służy do bliższego badania związków pomiędzy inwestycjami a przyrostem dochodu narodowego. Sformułował go Keynes pod wpływem mnożnika zatrudnienia opracowanego przez ekonomistę angielskiego F.Kahna. Mnożnik zatrudnienia ukazuje, że w razie wystąpienia bezrobocie jest konieczne, żeby państwo zatrudniło wszystkich przy robotach publicznych. Każdy przyrost zatrudnienia przy robotach publicznych powoduje wzrost społecznego popytu, głównie konsumpcyjnego, dla zaspokojenia którego konieczne jest zwiększenie zatrudnienia i produkcji w działach wytwarzających te dobra. Mnożnik zatrudnienia to stosunek zatrudnienia początkowego związanego z robotami publicznymi do ogólnego przyrostu zatrudnienia w gospodarce. Jego wysokość zależy od krańcowej psychologicznej skłonności do konsumpcji.
formułuje mnożnik inwestycyjny.
Punktem wyjścia jest następujące rozumowanie:
AY = K - Al
mnożnik inwestycyjny, który wskazuje o jaką wielokrotną wzrośnie dochód narodowy w przypadku realizacji nowych inwestycji Wyprowadzenie:
Al
Mnożnik inwestycyjny podobnie jak i mnożnik zatrudnienia zależy od krańcowej psychologicznej skłonności do konsumpcji Środki polityki ekonomicznej państwa zalecane przez [Keynsa] dzieli się na: pośrednie i bezpośrednie, w zależności od stopnia zaangażowania się państwa w działalność gospodarczą. Do środków pośrednich zalicza: 1. manipulowanie stopą procentową,