1. ) Obywatelstwo UE można uzyskać wyłącznie w drodze nabycia obywatelstwa państwa
członkowskiego UE, Nie może być zatem obywatelem UE osoba, która nie ma obywatelstwa państwa członkowskiego nawet, jeżeli na terytorium UE urodziła się i tam zamieszkuje.
2. ) Obywatelstwo UE ma charakter uzupełniający obywatelstwo państwa
członkowskiego. Nie ma znaczenia, że dana osoba posiada jednocześnie także obywatelstwo państwa nieczłonkowskiego.
Sprawa Micheletti v. Delegacinn dcl Gobiemo en Cantabria (Europejski Trybunał Sprawiedliwości, 1992 rok)
Mario Vicente Micheletti był bipatrydą, tj. posiadał podwójne obywatelstwa: argentyńskie i włoskie (a zatem posiadał obywatelstwo państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej). Zwrócił się on do władz hiszpańskich z wnioskiem o wydanie karty stałego pobytu (p. Micheletti, jako stomatolog, chciał rozpocząć praktykę w Hiszpanii) przedkładając jednocześnie swój włoski paszport. Władze hiszpańskie odmówiły; wskazały przy tym, że zgodnie z prawem krajowym bipatryda przybywający do Hiszpanii uważany jest za obywatela tylko tego z państw, którego obywatelstwo posiada, w którym ostatnio przebywał przed przyjazdem do Hiszpanii. W związku z tym, że w przypadku p. Micheletti państwem tym była Argentyna - władze hiszpańskie traktowały go tylko jak obywatela Argentyny i - tym samym - jak osobę, która nie jest obywatelem państwa członkowskiego WE. Na tej podstawie odmówiono przyznania mu karty stałego pobytu. Micheletti wskazywał, że takie rozstrzygnięcie organów hiszpańskich pozbawia go - jako obywatela państwa członkowskiego WE - pewnych uprawnień wynikających z prawa wspólnotowego a przysługujących obywatelom państw członkowskich WE (swoboda przepływu osób, swoboda przedsięb iorczości).
ETS stwierdził że regulacja hiszpańska jest niezgodna z prawem wspólnotowym w sytuacji, gdy jej zastosowanie wobec obywatela państwa członkowskiego pozbawiłoby go uprawnień przysługujących mu na gruncie prawa wspólnotowego ze względu na przynależność państwową. Oznacza to, że z punktu widzenia prawa wspólnotowego istotne jest jedynie czy dana osoba posiada obywatelstwo państwa członkowskiego.
Jakkolwiek powyższe orzeczenie zostało wydane przed wejściem w życie Traktatu o Unii Europejskiej, to jednak pozostaje ono aktualne w stosunku do kwestii obywatelstwa Unii.
3. ) Utrata obywatelstwa UE związana jest wyłącznie z utratą obywatelstwa państwa
członkowskiego.
4. ) Każdy obywatel UE ma pewne prawa wynikające z tego tytułu.
a) Prawo swobodnego poruszania się i pobytu na terytoriach państw członkowskich (prawo to może być przez państwa członkowskie ograniczone w szczególnych przypadkach).
b) Prawo do głosowania i kandydowania w wyborach do PE i do głosowania w wyborach lokalnych państwa członkowskiego.
c) Prawo skargi do wspólnotowego rzecznika praw obywatelskich na nieprawidłowości w działaniu organów i instytucji wspólnotowych.
d) Zgodnie z art. 20 Traktatu o Wspólnocie Europejskiej, każdy obywatel UE przebywający na terytorium państwa trzeciego w którym państwo, którego jest