1.1. Elementarne wiadomości z zakresu teorii przewodnictwa cieplnego.
Różnice temperatur między poszczególnymi punktami rozpatrywanej przestrzeni wywołują przepływ ciepła.
Gęstość strumienia cieplnego, czyli ilość ciepła przepływająca w jednostce czasu przez jednostkę powierzchni związana jest z właściwościami pola temperatury empirycznym prawem Fouriera:
q = -A*grad t (1.1)
Gdzie:
A - współczynnik przewodzenia ciepła (przy założeniu izotropowości ciał). q - wektor gęstości strumienia cieplnego
Gradient pola temperatur (grad t) jest operatorem różniczkowym określającym zmiany przyrostów temperatury w funkcji współrzędnych przestrzennych rozpatrywanego obszaru. W przypadku rozpatrywania jednej zmiennej przestrzennej, tzn., gdy temperatura nie zależy np. od współrzędnych "y" i "x", a zmienia się wzdłuż osi "z", prawo (1.1) przybiera prostą postać równania różniczkowego zwyczajnego: q=-A*dt/dz (1.2)
Jeśli temperatura jest stała w całej przestrzeni, prawa strona równania jest równa zero, a strumień cieplny jest zerowy. Nie ma przepływu ciepła między punktami o tej samej temperaturze, co jest zgodne z sensem fizycznym zagadnienia. Przechodząc od równania (1.2) do równania różniczkowego i korzystając z definicji gęstości strumienia cieplnego możemy uzyskać wzór określający współczynnik A:
A=Q*Az/S*x*At=q* Az/ At (1.3)
Q - ilość ciepła
Az- grubość warstwy przegrody -
i -czas
At- różnica temperatur na powierzchni przegród
Współczynnik przewodności cieplnej określany jest, zatem przez ilość ciepła przepływającą w warunkach ustalonego przepływu w jednostce czasu przez jednostkową powierzchnię płaskiej przegrody z danego materiału o grubości lm przy różnicy temperatur na powierzchniach 1DC.
A [W/m*K] - układ SI
Wielkościami pochodnymi od współczynnika przewodności cieplnej A stosowanymi w obliczeniach inżynierskich są: opór cieplny R i współczynnik
przenikania ciepła U. Opór cieplny jednomateriałowej przegrody lub warstwy wchodzącej w skład przegrody jest proporcjonalny do jej grubości i odwrotnie proporcjonalny do współczynnika przewodności cieplnej A.
R=Ax/A=d/A [m2*K/W] (1.4)
d - grubość warstwy
Całkowity opór cieplny wielowarstwowej przegrody płaskiej jest sumą oporów cieplnych poszczególnych warstw, uzupełnioną o opory wnikania ciepła przy powierzchniach R* i R*.
R= Rj +Ri+R2+....+Rn+Rp+Re= l/oi+£d|/Ai+Rp+l/ae (1.5 )
Oj, ae - współczynniki przejmowania ciepła odpowiednio na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni przegrody