Formy ochrony przyrody na terenie BPK
System ochrony przyrody w granicach Bolimowskiego Parku Krajobrazowego, jego otuliny i w bezpośredniego sąsiedztwa tworzą:
- park krajobrazowy,
- 1 obszar chronionego krajobrazu,
- 5 rezerwatów istniejących oraz jeden projektowany,
- 131 użytków ekologicznych, z czego 123 w Parku i jeden w otulinie,
- 1 zespół przyrodniczo-krajobrazowy istniejący oraz 3 projektowane,
- 136 pomników przyrody, w tym 60 w Parku i 10 w otulinie Parku.
Nie występują tu jak dotąd stanowiska dokumentacyjne. Park jest stosunkowo rozległy i rezerwaty mimo znacznych rozmiarów, nie przekraczają 2,5 % powierzchni Parku, co jest znacznie poniżej średniej w parkach krajobrazowych województwa mazowieckiego (4,3%).
Formy ochrony przyrody Bolimowskiego Parku Krajobrazowego przedstawiono ujmując podstawową charakterystykę: cel ich powstania, powierzchnię, podstawę prawną ich utworzenia itd.
1.1.1 Bolimowski Park Krajobrazowy
Bolimowski Park Krajobrazowy utworzono 26 września 1986 r. na mocy Uchwały nr XIV/93/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Skierniewicach jako część Bolimowsko-Radziejowickiego z Doliną środkowej Rawki Obszaru Chronionego Krajobrazu o początkowej powierzchni 17 900 ha. W roku 1989 dokonano weryfikacji i uszczegółowienia granic BPK, efektem czego było zmniejszenie jego powierzchni o 450 ha. Kolejna korekta granic w 1995 r. poniosła za sobą konsekwencje powiększenia obszaru Parku do 23 130,11 ha. W 1995 roku wytyczono 200 metrowy pas otuliny wokół całego Parku.
Reforma administracyjna oraz zmiany przepisów prawnych w zakresie ochrony przyrody poniosły za sobą zmiany w przepisach prawnych powołujących do istnienia Park. Obecnie obowiązującymi aktami prawnymi dotyczącymi BPK są:
- Rozporządzenie Nr 36 Wojewody Łódzkiego z dnia 17 października 2005 r. w sprawie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego, znajdującego się w granicach województwa łódzkiego (Dz. Urzęd. Woj. Łódź. Nr 318, poz. 2928),
Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska