4
historyczne igrzyska odbyły się w 776 r.p.n.e., a największą sławę zyskały te rozgrywane co cztery lata w Olimpii. Igrzyska starogreckie dostępne były wyłącznie dla mężczyzn, a kobiety, pod groźbą kary śmierci nie miały na nie prawa wstępu. W Olimpii jednak odbywały się, co cztery lata igrzyska kobiece, zwane herajskimi - od bogini Hery - żony Zeusa.
Gimnastyka od początku istnienia pełniła głownie rolę praktyczną. Z czasem jednak zaczęto dostrzegać pozautylitarne walory ćwiczeń cielesnych. Nieustanny wzrost zainteresowań sprawnością fizyczną sprzyjał powstawaniu określonych systemów gimnastycznych, z których największą popularność zdobyły w Europie dwa: szwedzki oraz niemiecki.
W Szwecji wytworzył się system wychowania fizycznego, który zdobył ogromną popularność w większości krajów. Twórcami tego systemu byli: Pehr Henrik Ling i jego syn Hjalmar Ling Prawdopodobnie w Kopenhadze Ling zapoznał się z poglądami J. GutsMuthsa i jego dziełem pt. „Gimnastyka dla młodzieży” (Wroczyński 1979: 139).
Przyczyniając się do utworzenia w 1813 roku Królewskiej Akademii Wojskowej umacniał Ling swe przekonanie o pierwszorzędowej roli wychowania fizycznego w ogólnonarodowym planie wychowania oraz potrzebie kształcenia. Jego zadaniem praktycznym było kształcenie nauczycieli gimnastyki. Ze względu na zróżnicowany charakter ćwiczeń, Ling wyróżnił cztery rodzaje gimnastyki, a mianowicie: gimnastykę wychowawczą,
estetyczną, wojskową oraz leczniczą, które stanowią integralną całość. Stworzył zatem podwaliny pod nowożytną gimnastykę, która zyskała mu wielką sławę w kraju i na świecie.
Kontynuatorami działalności Linga byli syn Hjalmar Ling i córka Wendla Dahl - Ling. Oboje rozwijali idee swego ojca, przy czym główną