Poradie pnspevkov je radene abecedne podl’a priezviska prveho autora
UpIatńovanie spoluprace v ramci terapeutickeho timu v oblasti zdravotnej starost!ivosti medzi zdravotm'ckym zachranarom a sestrou v poTskom systeme zachrannej zdravotnej służby
Ewa Adamska, Małgorzata Filanowicz
Zakład Pielęgniarstwa Internistycznego, Katedra Pielęgniarstwa i Położnictwa Collegium Medicu w Bydgoszczy UMK w Toruniu
Wstęp
W systemie polskiego ratownictwa medycznego istotny jest profesjonalizm reprezentowany przez osoby wykonujące medyczne czynności ratunkowe. Osoby mogące wykonywać te czynności to ratownicy medyczny oraz pielęgniarki systemu jak również lekarze systemu. Nieniejszay artykuł skupia się na integralności i możliwości pracy zespołowej. Prawidłowa praca zespołowa przyczynia się do lepszej a zarazem skuteczniejszej i szybszej pomocy poszkodowanemu w stanie zagrożenia życia i zdrowia.
Zarys historyczny
Korzeni ratownictwa medycznego można doszukiwać się przy wielu konfliktach zbrojnych. Pionieskiej i zarazem tak dziś nieakceptowalne metody jakimi posługiwano się kiedyś dawno odeszły do lamusa. Większość została przez dziesiątki lat udoskonalana.Chociazby za czasów wojen napoleońskich w XVIII w istniały zaczątki dzisiejszych karetek. Były to lekkie pojazdy konne które transportowały chirurgów na pole walki. Za ojca ratownictwa medycznego można uznać Henryka Dunatana. To on opracował pomysł tworzenia ochotniczych zespołów doraźnej pomocy. Możliwość zrealizowania pomysłu Dunatana dała Konwencja Genewska, która powstała 22 sierpnia 1864. Jednocześnie przyczyniła się do powstania Czerwonego Krzyża, czyli zalążka ratownictwa.
W Polsce ratownictwo medyczne sięga początkami XVII w wtedy to powstało „Cesarskie Towarzystwo Ratowania Tonących". Z czasem rozwój organizacji przyczynił się do powstania zawodu ratownika medycznego. W związku z tym na polskich uczelniach oraz do 2014 w
11