OZNACZANIE AKTYWNOŚCI, OKRESU POŁTRWANIA I MAKSYMALNEJ ENERGII 5
Zazwyczaj poprawki wyznaczane są doświadczalnie; w niniejszym ćwiczeniu do dalszych obliczeń należy użyć wartości, które są podane w tabeli załączonej do instrukcji obsługi przyrządu.
Wykonanie pomiarów
1. Przygotować zestaw aparatury do pomiarów zgodnie z instrukcją znajdującą się na stanowisku pomiarowym.
2. Zmierzyć ilość impulsów próbki oraz tła.
Pomiary przeprowadza się kilkakrotnie i wyznacza się z nich wartości średnie.
OZNACZANIE OKRESU POŁTRWANIA PIERWIASTKÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH
Rozpad pierwiastków promieniotwórczych może następować ze znaczną lub niewielką szybkością. W tym drugim przypadku ilość atomów N, która nie uległa jeszcze rozpadowi jest praktycznie stała w ciągu stosunkowo długiego czasu rzędu dziesiątek lat. Można więc przyjąć, że jest ona stała w ciągu czasu trwania pomiaru szybkości rozpadu, co pozwala na zastosowanie znanego wzoru kinetycznego:
Mierząc ilość impulsów wysyłanych przez próbkę w kierunku licznika w ciągu jednostki czasu możemy obliczyć aktywność A = (-dN/dt). Z równania (3) po jego scałkowaniu można obliczyć stałą szybkości rozpadu k lub okres półtrwania.
0,693 |
0,693 N |
Ti'2' k ‘ |
A |
Ilość atomów substancji promieniotwórczej N w próbce oblicza się z równania:
N = No y (5)
gdzie: No - liczba Avogadro, y - ilość moli substancji promieniotwórczej w próbce (podana w temacie).