OZNACZANIE AKTYWNOŚCI, OKRESU POŁTRWANIA I MAKSYMALNEJ ENERGII 7
Z odpowiednich wzorów empirycznych, podanych poniżej, oblicza się Emax [J]:
(1) dla Sm’ [mg/cm2] < 30:
Emai = 3.16 X 10'19 (Sm’)3 [J]
(2) dla 30 < Sm’ [mg/cm2] < 300:
Emai = 1.08 x 10 15 Sm’ [J]
(3) dla Sm’ [mg/cm2] > 300:
Ema! = 2.96 x 10 16 Sm’ + 3.99 x 10-'4 [J]
Wykonanie pomiarów
1. W celu wyznaczenia wielkości tła zmierzyć (co najmniej 5-krotnie) liczbę impulsów detektora w pustej, zamkniętej ołowianej komorze próbek.
2. Otrzymany preparat promieniotwórczy umieścić w ołowianej komorze próbek w taki sposób, aby szybkość zliczania wynosiła ok. 10 tys. imp/min. (oczywiście, jeżeli da się to osiągnąć).
3. Pomiędzy okienko sondy i preparat włożyć taką, ilość przesłon, aby otrzymać wartość tła lub bliską. Jeśli to się nie udaje, obniżyć położenie próbki i zwiększyć ilość przesłon.
4. Wyjąć wszystkie przesłony (nie mieszać z pozostałymi).
5. Zmierzyć ilość impulsów bez przesłon i kolejno wkładać pojednej przesłonie. Płytki należy dokładać (układając je jedna na drugiej lub nad drugą) zaczynając od najcieńszej (ale trzy najcieńsze zostawić), a kończąc na najgrubszych. Po każdej