1841899773

191

INFORMACJE Z KRAJU I ŚWIATA

nięcia tablicy poświęconej pamięci wybitnego publicysty 1 laureata pokojowej nagrody Nobla, Carla von Ossietzky‘ego. Płyta została ufundowana przez młodzież związków zawodowych.    (pd)

Kongres reklamy

W dniach 8—12 października 1963 odbył się w Monachium 5 kongres reklamy. Przybyło nań 2 200 uczestników z Europy Zachodniej. Kongres rozpatrywał głównie problemy reklamy w ramach Wspólnego Rynku, (pd)

Ilustracja „wolności prasy”

Istotny przyczynek do rzekomej ..wolności prasy” zachodnioniemieckiej stanowi upadek dziennika Westdeutsches Tageblatt. który bez słowa wyjaśnienia przestał się ukazywać od sierpnia 1903. Począwszy od 1961 r. dziennik zajmował (jako jedyny w rejonie Renu i Zagłębia Ruhry) opozycyjne stanowisko wobec polityki rządzącej partii CDU. M. in. wydawca Kaufmann zaangażował jako komentatora politycznego Arno Behrischa, członka DFU (Niemieckiej Unii Pokoju) i b. socjaldemokratycznego deputowanego do Bundestagu. Od tej chwili zaczęły się błyskawicznie kurczyć zlecenia reklamowe, dotychczas pokrywające koszty edycji do 80%. Dziennik mający ongiś kilka pełnych stron reklamy ukazał się po raz ostatni z ośmioma ogłoszeniami drobnymi i jednym większym obwieszczeniem licytacyjnym. Oto wymowny przykład powiązań sfer rządzących, kapitału i ..wolnej” prasy.    (pd)

Przeciw kryptoreklamie

Wyrokiem sądu w Dusseldorfie, zabronione zostało uprawianie większych kampanii reklamowych w postaci zamaskowanej. W myśl tego wyroku między innymi ogłoszenia i kolumny ogłoszeniowe podane w formie artykułów redakcyjnych, które już przy pobieżnej lekturze nie ujawniają wyraźnie swego charakteru reklamowego, są uważane za wykroczenie przeciwko §    1 zachodnioniemieckiej

ustawy o ochronie przed nieuczciwą konkurencją.

Uzasadnienie wyroku głosi, że tego rodzaju reklama jest sprzeczna z zasadami uczciwej konkurencji i wprowadza w błąd odbiorcę.

(kam)

Kadry dla reklamy

W czasie obrad dorocznego kongresu za-chodnioniemieckiego przemysłu reklamowego w ubiegłym roku w Monachium, ekspert reklamy zachodnioniemieckiej. doradca reklamowy największych koncernów przemysłowych NRF — profesor Hundhausen poddał krytycznej ocenie stan szkolnictwa kadr kierowniczych dla reklamy.

Wyższe szkolnictwo NRF — powiedział prof. Hundhausen — nie przyznaje reklamie i marketingowi rangi samodzielnego fakultetu. poświęca zbyt mało godzin wykładowych tym przedmiotom, nie odpowiada więc istniejącym potrzebom.

W wypowiedzi swej prof. Hundhausen powołał się na przykład amerykański. Reklama w Stanach Zjednoczonych jest samodzielnym przedmiotem administracyjnym. Na 910 uniwersytetach liczba wykładów z dziedziny reklamy i marketingu, przekracza 9.000 godzin rocznie. Instytuty badawcze uniwersytetów amerykańskich wykazują duże zainteresowania tematyką reklamową i posiadają w tej dziedzinie poważne osiągnięcia, zwłaszcza w badaniach nad skutecznością reklamy.

Przy coraz ostrzejszej walce konkurencyjnej na rynkach światowych — powiedział Hundhausen — wyprzedzenie innych krajów na polu kształcenia kadr kierowniczych dla reklamy i marketingu, jest koniecznością warunkującą przyszły rozwój eksportu zachód-nioniemieckiego.    (kam)

RUMUNIA

Nowy tygodnik

W listopadzie 1963 r. zaczął wychodzić w Bukareszcie tygodnik wydawany przez Związek Dziennikarzy RRL. Lumea, poświęcony sprawom międzynarodowym, a w szczególności wkładowi Rumunii w sprawę pokoju i wzajemnego zrozumienia między narodami. Zadaniem tygodnika jest informowanie rumuńskiej opinii publicznej o wydarzeniach na arenie międzynarodowej oraz oświetlanie procesów współczesnego społeczno-politycznego rozwoju świata.    (r)

STANY ZJEDNOCZONE

Korespondenci zagraniczni

W ostatnich 13 latach wzrosła ilość zagranicznych korespondentów amerykańskich agencji prasowych, radia i telewizji z 293 osób do 1233. Największym ich skupiskiem jest Londyn (73), następnie Rzym (-49), Paryż (48) oraz Tokio (47). Najwięcej korespondentów zatrudnia UPI — 291. AP — 268. Time-Life — 63. New York Times — 45. Wśród 1233 korespondentów zagranicznych tylko 515 posiada obywatelstwo Stanów Zjednoczonych.

(Pd)

Dziennik to nie byznes

16 października 1963 Hearst-Corporation podała do wiadomości likwidację New York Mirror. W przeddzień 1600 pracowników dowiedziało się, iż nagle powiększyli armię bezrobotnych.

Likwidacja dziennika stała się w Nowym Jorku sensacją dnia. New York Mirror był co do nakładu drugim dziennikiem kraju, ostatni jego numer miał nieco ponad 800 tys. egz. Wyższy nakład wykazywał od lat jedynie dziennik konkurencyjny New York News — 2 miliony egz., w niedziele 3,1 min.

W całych Stanach koncern Hearsta posiada obecnie tylko 10 dzienników, podczas gdy przed wojną wydawał ich ponad 30. Ten spadek nie oznacza jednak bankructwa koncernu. lecz jedynie egoistyczne, nie liczące się z interesami społeczeństwa i zaangażowanych pracowników, pozbywanie się deficytowych przedsiębiorstw. Od wielu lat cena sprzedaży pokrywa tylko minimalną część kosztów edycji dzienników, które wzrosły m. in. dzięki podwyżkom plac (np. dobry reporter wielkiej gazety zarabia tygodniowo do 200 doi., czyli 8 ra?y więcej niż przed wojną), zmniejszaniu się liczby ogłoszeń w wydaniach niedzielnych po wprowadzeniu w^r wielu branżacłi 5-dniowego tygodnia pracy, emigracji lepiej zarabiających osób na peryferie wielkomiejskie, co wzmocniło konkurencyjne dzienniki wychodzące na przedmieściach. Np. Nowy Jork ze swymi 8 mi-