for variable = expr, statement
statement
end
Bardzo często pętla for korzysta z wyrażenia zakresu. Czego przykładem są następujące linie kodu, gdzie wyświetlamy liczby od jedności do dziesięciu:
for i=l:10, disp(i)
Zapis syntaktyczny pętli while jest następujący:
while expression
statements
Funkcje są definiowana w oddzielnych plikach np.: poniższy kod jest zawarty w jednym pliku:
function [mean,stdev] = stat(x) n = length(x); mean = avg(x,n);
stdev = sqrt(sum((x-avg(x,n)).*2)/n);
Inny przykład jest następujący:
function ret_val=fhad2() ret_val=(l/sqrt(2)) ./ [1 1 ; 1 -1];
Trywialny przykład funkcji które nie przyjmuje argumentów i nie zwraca żadnych wartości:
function []=moja_fnc() disp(’moja super funkcja’)
1. Narysować standardowe wykresy dla następujących funkcji:
• y = x2 — 4, — 5 < x < 5
• y = cos(x), —27r < x < 27t
• y = sin(x), —27r < x < 2w
• y = tg(x), -27t < x < 27t
2. Na jednym wykresie umieścić wykres funkcji sin oraz cos. Pierwszy z wykresów niech będzie narysowany linią czerwoną, drugi niebieską. Ponadto umieścić na wykresie wszystkie przydatne informacje jak legenda, tytuł wykresu, zakresy liczbowe na osi wykresów i etc.
3. W jednym oknie narysować wykresy funkcji (sam wykres funkcji przedstawić za pomocą różnych kolorów, wykorzystać polecenie hołd on) w przedziale x € (0,10):
• f(x) = x2 - 2x
• /(x) = 5sin(x)
4