1310109335

Słowo od Rektora

Profesor Erhard Cziomer jest jednym z najwybitniejszych niemcoznawców, jego dorobek w tej dziedzinie liczy kilkaset pozycji, obejmując liczne monografie i podręczniki. Zalicza się także do grona osób bardzo dobrze znanych niemieckiej nauce, a Jego niemieckie kontakty najlepiej ilustruje anegdota, którą opowiedział w jednym z udzielonych wywiadów. Otóż w czasie wizyty polskiego wiceministra spraw zagranicznych w Republice Federalnej Niemiec, dyplomata zapytany został przez stronę niemiecką, czy nie zna przypadkiem profesora Cziomera, znajomość ta bowiem stanowiłaby gwarancję zorganizowania owocnej współpracy naukowej pomiędzy obu krajami. Można powtórzyć za francuskim przyrodnikiem G.-L. Buffonem: Le style, c 'est I 'homme - „Styl określa człowieka”. W tym przypadku kunsztowny styl uprawianej nauki!

Erhard Cziomer ukończył studia historyczne w Uniwersytecie Jagiellońskim, broniąc w 1963 r. pracę magisterską „Rokowania pokojowe w Brześciu Litewskim a sprawa Polski 1917-1918”, napisaną na seminarium u prof. Antoniego Podrazy. Nie od razu jednak przyszły badacz dziejów najnowszych zainteresował się właśnie tym polem badawczym. Zrazu pociągało Go wczesne średniowiecze, jednak gdy na trzecim roku studiów rozpoczął seminarium z historii średniowiecznej, rychło uświadomił sobie, że jest to problematyka nieprzystająca do Jego temperamentu, a czytanie starych dokumentów nie sprawia Mu przyjemności. Pociągało Go natomiast to, co jeszcze nie przebrzmiało, co ciągle pozostaje żywe w pamięci i doświadczeniach ówczesnego pokolenia Polaków. Wy bór ten okazał się ze wszech miar trafny .

Pierwszym znaczącym dziełem w dorobku naukowym Jubilata była Jego rozprawa doktorska „Niemieckie partie polityczne a stosunki niemiecko-radzieckie w latach 1918-1922”, napisana pod kierunkiem prof. Władysława A. Serczyka i obroniona w 1972 r. Nie mogła się ona niestety ukazać wówczas drukiem z powodu sprzeciwu cenzury', a autor zmuszony został szukać pracy jako nauczyciel i wychowawca w internacie. Dopiero po sześciu latach dane Mu było powrócić na uczelnię po pomyślnie przebytym kolokwium habilitacyjnym. Jego podstawą była rozprawa Polityka rządu RFN wobec ZSRR w latach 1955-1972, wy dana w 1977 r. w minimalnym nakładzie powielaczowy m. Jej poszerzona i uzupełniona wersja ukazała się dopiero 11 lat później.