2100420069

Można wskazać kilka ogólnych zasad dotyczących przeniesienia własności:

a)    umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rodzi podwójny skutek, tzn. zobowiązuje zbywcę do przeniesienia własności i równocześnie własność tę przenosi;

b)    umowa o przeniesienie własności jest umową konsensualną. tzn. własność przechodzi na mocy samej umowy, co do zasady nie są potrzebne elementy realne, np. wydanie rzeczy;

c)    umowa o przeniesienie własności jest umową kauzalną, czyli przyczynową, tzn. że ważność przeniesienia własności zależy od ważności zobowiązania do przeniesienia własności (przeniesienie własności causa sohendt).

Ad 2 a) Zasiedzenie

Zasiedzenie należy do szerszego kręgu instytucji „dawności" (przedawnienie, prekluzja, zasiedzenie, przemilczenie). W każdym przypadku tego rodzaju instytucji chodzi o przyjmowane przez ustawodawcę ujemne następstwa (różnorodne) upływu oznaczonego terminu na skutek zaniedbań osób uprawnionych. Wśród nich

Stosownie do art. 172 k.c. zasiedzenie polega na nabyciu prawa własności nieruchomości jak i rzeczy ruchomej, przez nieuprawnionego posiadacza, wskutek faktycznego wykonywania tego prawa w ciągu oznaczonego w ustawie czasu.

Podstawową funkcją zasiedzenia jest eliminacja długotrwałej rozbieżności między faktycznym wykonywaniem uprawnień właścicielskich a formalnoprawnym stanem własności, co przyczynia się do ustabilizowania i uporządkowania stosunków społecznych pod względem prawnym. Przedmiotem zasiedzenia są rzeczy (rzeczy ruchome lub nieruchomości). Jednak przedmiotem zasiedzenia może być część rzeczy podzielnej, jeżeli w wyodrębnionej postaci pozostaje w cudzym posiadaniu samoistnym. W szczególności dotyczy to nieruchomości gruntowych.

Na skutek zasiedzenia można nabyć własność rzeczy a ponadto niektóre inne prawa rzeczowe — tj. użytkowanie wieczyste — (możliwe jest tylko zasiedzenie - przez inną osobę- już ustanowionego we właściwym trybie prawa użytkowania wieczystego) oraz służebność gruntową, polegającą na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia (art. 292 k.c.).

możliwe jest też „współzasiedzenie" w razie współposiadania samoistnego oznaczonej nieruchomości.

Nigdy nie może nastąpić „powstanie" odrębnej własności budynku w trybie zasiedzenia. Można natomiast nabyć w drodze zasiedzenia przez kolejną osobę istniejącej już własności budynku, przy czym odrębna własność budynków występuje zawsze jako prawo związane z innym, określonym prawem do gruntu (z prawem użytkowania wieczystego lub prawem użytkowania przysługującym rolniczej spółdzielni produkcyjnej), czyli zasiedzenie budynkowej nieruchomości

17