2100420071

Według właściwego przepisu międzyczasowego ustawy nowelizacyjnej (art. 9) „do zasiedzenia, którego bieg rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się od tej chwili przepisy niniejszej ustawy".

Oznacza to w konsekwencji, że zasiedzenie, którego obowiązujący poprzednio krótszy termin nie upłynął jeszcze do dnia 1 października 1990 r., biegnie dalej z zastosowaniem nowych, wydłużonych terminów.

Nie podlegają zaś już przedłużeniu (jakby „wznowieniu") terminy zasiedzenia, które nastąpiło przed 1 października 1990 r.

Posiadacz rzeczy ruchomej nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze.

Bieg terminu zasiedzenia rozpoczyna się od nabycia samoistnego posiadania rzeczy, w dniu objęcia rzeczy w posiadanie samoistne.

Nabycie samoistnego posiadania może nastąpić na podstawie każdego zdarzenie powodującego nabycie posiadania samoistnego, a więc zarówno objęcie w posiadanie cudzej rzeczy przez jednostronną czynność faktyczną zawłaszczenia rzeczy, jak też przeniesienie posiadania poprzez wydanie rzeczy lub poprzez umowę stron.

Ustawodawca wymaga nieprzerwanego posiadania samoistnego w oznaczonym okresie.

Jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania lub spadkobranie, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Jeżeli jednak poprzedni posiadacz uzyskał posiadanie nieruchomości w złej wierze, czas jego posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej lat trzydzieści (art. 176 k.c.).

Bieg terminu zasiedzenia przerywa każda czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub do egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwzięta bezpośrednio w celu „dochodzenia" lub „ustalenia" albo „zaspokojenia" lub „zabezpieczenia" prawa własności

Zatem przerywa bieg terminu zasiedzenia roszczenie windykacyjne. Nie spełnia zaś tej funkcji roszczenie posesoryjne. Przerywa także bieg zasiedzenia powództwo o ustalenie prawa własności. Podobnie przerywa bieg przedawnienia pozew o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Również, służąc „zabezpieczeniu" prawa własności, przerywa bieg terminu zasiedzenia wniosek o wpis do księgi wieczystej ostrzeżenia o niezgodności dotychczasowego wpisu z rzeczywistym stanem prawnym. Przerywają bieg terminu zasiedzenia czynności procesowe legitymowanego czynnie właściciela przeciwko (z udziałem) legitymowanemu biernie posiadaczowi

Nie przerywają natomiast biegu zasiedzenia czynności obronne właściciela, a więc na przykład zarzuty podnoszone przez przeciwnika wniosku o zasiedzenie.

19