sty, choć uproszczony, zilustrować przez porównanie przebiegu cyklu cieplnego spawania z układem żelazo-cementyt (rys. 4). Uproszczenie wynika z odmiennych szybkości chłodzenia występujących w połączeniach spawanych w odniesieniu do rozpatrywanych przy omawianiu układu żelazo- cementyt.
Na wykresie żelazo-cementyt zaznaczono liną pionową rozpatrywaną stal niskowęglową, a na niej odcinki, w których zachodzą określone zmiany strukturalne.
Rys. 4. Zmiany strukturalne zachodzące przy spawaniu stali niskowęglowej: 1-
odcinek częściowego przetopienia; 2-odcinek przegrzania; 3-odcinek normalizacji; 4-odcinek częściowego przekrystalizowania (częściowej przemiany fazowej); 5-odcinek rekrystalizacji
Z rys. 4 wynika, że w połączeniu spawanym ze stali niskowęglowej mogą wystąpić następujące strefy strukturalne:
0. Spoina ma budowę grubokrystaliczną dendrytyczną, charakterystyczną dla metalu lanego, której układ zostaje zachowany, mimo iż w wyniku krystalizacji wtórnej w obszarach kryształów słupkowych powstają znów ziarna ferrytu i perlitu.
1. Odcinek ten stanowi granicę między materiałem rodzimym a spoiną i nosi nazwę odcinka niezupełnego przetopienia. Metal w tej strefie jest nagrzewany w zakresie temperatur pomiędzy solidusem i likwidusem i składa się z szeregu ziaren częściowo nadtopionych. Na tym odcinka rozpoczyna się proces krystalizacji spoiny i następuje powiązanie sieci krysta-
5