W ujęciu szkoły austriackiej cena stanowi wartość wymienną dobra, która nie jest jednak tożsama z wartością użytkową. Zgodnie z prawem malejącej użyteczności krańcowej kolejno konsumowane jednostki dobra przedstawiają coraz mniejszą wartość użytkową dla konsumenta.
Zdaniem przedstawicieli szkoły austriackiej w warunkach wolnej konkurencji cena rynkowa (a więc wartość wymienna) dobra zostanie ustalona na poziomie wartości użytkowej ostatniej konsumowanej jednostki dobra. Jednak konsument czerpie użyteczność z każdej (a nie tylko z ostatniej) konsumowanej jednostki dobra, dlatego suma użyteczności jaką czerpie z konsumpcji wszystkich jednostek będzie znacząco większa od użyteczności ostatniej konsumowanej jednostki.
W warunkach obfitości wody łatwo zrozumieć, że suma czerpanej użyteczności z konsumpcji wielu jednostek wody jest znacząco wyższa od wartości użytkowej ostatniej konsumowanej jednostki wody.
Jednocześnie w warunkach rzadkości diamentów wartość użytkowa pierwszei jednostki tego dobra będzie wyższa od krańcowej użyteczności wody, ale jednocześnie niższa od sumy użyteczności czerpanej z konsumpcji ™
wszystkich jednostek wody.