o co kwartał, o co pół roku, o na dzień bilansowy; | ||
Budżet zakupów towarów, budżet sprzedaży |
Towary |
• cena średnia, • metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło, • metoda ostatnie przyszło-pierwsze wyszło, • w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistej ceny, • stała cena ewidencyjna, ustalona na poziomie: o cen zakupu, o cen nabycia, o cen sprzedaży netto, o cen sprzedaży brutto, • przekazanie towarów bezpośrednio do sprzedaży oraz dokonanie inwentaryzacji: o co kwartał, o co pół roku, o na dzień bilansowy; |
Budżet produkcji, budżet sprzedaży |
Produkty gotowe |
• średni koszt wytworzenia, • metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło, • metoda ostatnie weszło-pierwsze wyszło, • w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistych kosztów, • stałe ceny ewidencyjne, ustalone na poziomie: o planowanego kosztu wytworzenia, o cen sprzedaży netto. |
Źródło: Opracowanie własne.
Wymienione w tabeli 4 przykłady instrumentów polityki bilansowej pozwalają na kształtowanie budżetów operacyjnych uzależnione od celów przedsiębiorstwa. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które z jakiś względów, planowałoby maksymalizację kosztów produkcji wykorzysta do wyceny rozchodu materiałów metodę LIFO - ostatnie przyszło, pierwsze przyszło.
Polityka bilansowa odgrywa większą rolę w budżetowaniu finansowym umożliwiając kształtowanie treści i formy sprawozdań finansowych. Ze względu na fakt, iż sprawozdania finansowe sporządzane dla potrzeb budżetowania nie są obligatoryjnie weryfikowane, na przykład przez biegłego rewidenta z racji tego, możliwe jest wykorzystanie w nich instrumentów polityki bilansowej wykraczających poza ramy regulowane ustawą o rachunkowości i innymi aktami prawnymi. Przykładowo, do celów sprawozdań finansowych sporządzanych na potrzeby budżetu amortyzację środków trwałych można byłoby ustalić metodą: linową, degresywną, progresywną, naturalną, itd. Każda z tych metod będzie miała inny wpływ na kształtowanie wartości ujętych w rachunku zysków i strat oraz w bilansie.
12