Przedsiębiorstwo może starać się zabezpieczyć przed ryzykiem stóp procentowych na rynku instrumentów pochodnych oraz poprzez metody naturalne. Do tych ostatnich zaliczyć można pozyskiwanie kredytów o zmiennym oprocentowaniu jeśli przewiduje się spadek stóp procentowych lub kredytów o stałym oprocentowaniu w przeciwnym przypadku. W odniesieniu do kredytów kupieckich przedsiębiorstwo powinno starać się nie być kredytodawcą netto, by nie ryzykować poniesienia strat finansowych. Może także zastosować metodę luki - prowadzić zestawienie wszystkich należności i zobowiązań pogrupowanych według walut, sposobu oprocentowania oraz terminu wymagalności. Posiadając takie zestawienie firma może starać się przyspieszyć lub opóźnić płatności aby domknąć pozycję. W przypadku długoterminowych kontraktów natomiast może sprzedawać należności poprzez forfaiting, jeśli oczekuje wzrostu stóp procentowych i w ten sposób uzyskać możliwość natychmiastowej reinwestycji środków, po wyższej stopie16.
1.4. Ryzyko cenowe
Podobnie jak ryzyko zmian kursów, ryzyko cenowe może mieć poważny wpływ na sytuację finansową przedsiębiorstwa. Obejmuje ono wahania przepływów pieniężnych, wynikające ze zmian cen towarów oraz akcji. Analogicznie do ryzyka walutowego możemy wyodrębnić ryzyko cenowe transakcyjne, ekonomiczne oraz zmienność wielkości bilansowych.
Ryzyko transakcyjne występuje głównie w przypadku kontraktów dotyczących towarów masowych, jednorodnych, którymi obraca się na giełdach towarowych - ropy naftowej, metali, produktów rolniczych itp. Zabezpieczać się przed nim można poprzez kontrakty terminowe zawierane na giełdach towarowych, oraz poprzez odpowiednie klauzule ustalania ceny wykonania kontraktu - np. obliczanie ceny w oparciu o cenę rynkową (w przypadku gdy przedmiotem kontraktu jest towar o nieco innych charakterystykach niż ten 16 Kaczmarek T. T., Zarządzanie ryzykiem finansowym i walutowym polskiego przedsiębiorstwa eksportowego w obliczu wejścia do Unii Europejskiej, „Zarządzanie Ryzykiem”, nr 7, 2001, s. 68.
12