2277150996

Prakseologiczny model odwzorowania sprawności działania w grze w piłkę... 35

z piłką niż wówczas, gdy pojedynczo przeciwdziałali jego zamiarom. Współdziałanie okazało się bardziej zawodne tylko w sytuacjach przeciwdziałania zdobyciu pola gry, co jest pewnym zaskoczeniem. Jest to trudny do zinterpretowania wynik badań.

Spostrzeżenia i wnioski

1.    W rywalizacji obserwowanych zespołów, o najwyższej kompetencji sportowej, dominują, i jednocześnie są najbardziej niezawodne, wspólne działania zmierzające do utrzymania piłki i zdobycia pola gry. Sprawność w tworzeniu sytuacji bramkowych i zdobywaniu bramek jest niemal identyczna z tą, którą osiągali inni finaliści ostatnich turniejów o mistrzostwa kontynentalne i mistrzostwo świata.

2.    Zawodnicy uznawani za mistrzów wykorzystują różne sposoby indywidualnych działań przeciwko rywalowi z piłką i stosują je znacznie częściej niż przeciwdziałania grupowe.

3. Niezawodność działań indywidualnych jest znacznie niższa od wspólnego przeciwdziałania - podwajania, potrajania.

Piśmiennictwo

1.    Panfil R.: Prakseologia gier sportowych. Wrocław 2006. AWF.

2.    Szwarc A.: Metody oceny techniczno-tak-tycznych działań piłkarzy nożnych. Gdańsk 2003. AWFiS.

3.    Szwarc A.: Efficiency of winners and losers teams taking part in the biggest Continental and world’s soccer gantes [w:] I International Congress „Sport & Health”, Sankt Petersburg, 9-11 September 2003. Sankt Petersburg 2003, Olimp, t. 1. s. 114-116.

4.    Szwarc A.: Różnice w skuteczności gry w piłkę nożną między drużynami o najwyższym poziomie zaawansowania sportowego. „ Wychowanie Fizyczne i Sport” 2004, nr 2, s. 141-149.