1987745495

K. Kapustka, M. Hajduga

4. Wnioski

Przedstawione badania pozwoliły zdecydowanie wybrać metodę spojenia drutów ortodontycznych - nitinoli po uszkodzeniach mechanicznych w oparciu o ocenę strukturalną i mechaniczną.

Metalografia makroskopowa - wniosła rzetelne informacje o kształcie i wielkości spoin. Badania mikroskopowe natomiast pozwoliły ocenić ciągłość połączenia -linię zwarcia-przylegania drutów NiTi w aspekcie różnych połączeń.

Można wnosić, że w kontekście badań wytrzymałościowych najbardziej właściwą metodą reperacji drutów NiTi jest spawanie ewentualnie lutowanie. Trafność wyboru tych metod potwierdzają właściwości wyznaczone w strefie połączenia. Mniejsza twardość spoiny skutkuje podwyższoną plastycznością połączenia.

Przy wyborze lutowania - jako metody naprawy stopu NiTi należy zwrócić uwagę na skład chemiczny stopu, który jest bardzo istotny w tego typu połączeniach.

Koszty związane z reperacją są niższe, od kosztów całkowitej wymiany elementów w aparacie.

Badania korozyjne są w toku i wyniki ukarzą się za niedługo w kolejnej publikacji. Badania korozji prowadzono w sztucznej ślinie, sztucznej krwi, oraz w płynie Ringera.

Podziękowania: Składani serdeczne podziękowania wszystkim zaangażowanym w tą pracę, współautorowi prof Maciejowi Hajduga za cenne uwagi i wskazówki udzielane podczas pisania niniejszej pracy. Pragnę również podziękować pracowni „Eweldent” za udostępnienie niezbędnego warsztatu pracy, oraz rodzinie za wyrozumiałość i wsparcie.

Literatura

[1]    Bensmann G., Baumgart F., Hartwig J.: Metali 1981, vol. 35, s. 312.

[2]    Bojarski Z., Morawiec H.: Metale z pamięcią kształtu. PWN, Warszawa 1989.

[3]    Ćwikła A.: Medyczne zastosowanie materiałów inteligentnych. PWSZ, Chełmno 2008.

[4]    Hajduga M., Królikowski Z.: Materiałoznawstwo metali. Uniwersytet Śląski, Katowice 1978.

[5]    Marciniak J.: Biomateriały. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002.

[6]    Mikulewicz M., Szymkowski J.: Mikroanaliza rentgenowska składu wybranych drutów ortodontycznych. Dent. Med. Probl. 2006, 43, 2, s. 252-256.

[7]    Radomski T., Ciszewski A.: Lutowanie. WNT, Warszawa 1974.

[8]    Ziółkowski A.: Pseudosprężystość stopów z pamięcią kształtu badania doświadczalne i opis teoretyczny. PAN Warszawa 2006.