Jedną z najbardziej znanych prac artysty jest praca „Drewniany kubik" (ilustracja numer 1). Ta forma przestrzenna to duża, monumentalna rzeźba, zwarta, abstrakcyjna, geometryczna została ustawiona we wnętrzu kaplicy w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Tworzy ją sześcian o bokach 230 x 230 x 230 cm. Jego ściany zostały ułożone z drobnych drewienek. Użyto różnego rodzaju drewna. Kawałki drewna tworzące rzeźbę powstały poprzez cięcie piłą, a potem odłupywanie siekierką czy dłutem. Bryla jest obrotowa, kompozycja oparta na kwadracie posiada dominujące kierunki; piony i poziomy, w formie zawarte są mniejsze elementy posiadające zróżnicowane proporcje. Wyczuwa się równowagę dzięki równoległym rytmom struktury i koloru całego układu. Obiekt poprzez budowę powierzchni, utworzonej przez układ drewna, posiada nieskończenie wiele rysunków. Faktura rzeźby jest mocno zróżnicowana, skontrastowana w pewnych miejscach gładka a w innych chropawa, dająca mocne kontrasty światłocieniowe, widać głębokie cienie. Zauważalne są ślady rzeźbiącego narzędzia co składa się na ostateczny efekt estetyczny. Kubik nie jest w żaden sposób podkolorowany czy też patynowany, przedstawia wąską gamę barwną. Są to cieple barwy naturalnego materiału czyli drewna. Bryla sprawia wrażenie ciężkości, poprzez swoje monumentalne rozmiary. Wszystko to składa się na nastrój rzeźby, budzący odczucie statyczności, porządku i równowagi, wprowadzający widza w pewną sferę sacrum, do czego po części przyczynia się też wnętrze o charakterze sakralnym, w którym praca została wyeksponowana. Jest to kameralna Galeria „Kaplica” w dawnej kaplicy należącej do kompleksu zabudowań dworskich położonych w parku w
str. 16