Oddajemy do rąk Czytelników drugie wydanie opracowania pt. „Postępowanie karne". Zostało ono napisane tak, jak i poprzednie, przede wszystkim z myślą, że służyć będzie jako pomoc dydaktyczna do nauki postępowania karnego na studiach prawniczych. Autorzy liczą jednak, że okaże się ono przydatne nie tylko studentom prawa, ale także słuchaczom na kierunkach nieprawniczych, zainteresowanym prawem karnym procesowym, absolwentom przygotowującym się do aplikacji prawniczych oraz aplikantom powtarzającym zdobytą już wiedzę.
W publikacji w sposób syntetyczny, aczkolwiek kompleksowy, przedstawiono zagadnienia dotyczące statyki i dynamiki polskiego procesu karnego. W założeniu autorów niniejsze kompendium nie ma jednak stanowić alternatywy dla dostępnych na rynku podręczników procesu karnego. Ze względu na swoją objętość i wynikające z niej ograniczenia w możliwości wszechstronnego omówienia rozległej problematyki karnoprocesowej dąży ono raczej do uzupełnienia dostępnej na rynku oferty pomocy dydaktycznych. Przedstawione w publikacji informacje dotyczące postępowania karnego mają więc przede wszystkim charakter podstawowy. Nie oznacza to jednak, że nie podejmuje ona zagadnień dyskusyjnych czy budzących wręcz rozbieżności w doktrynie i praktyce orzeczniczej. Kwestie te poruszane są zarówno w treści kolejnych rozdziałów, jak i w zamykających je kazusach. Te ostatnie stanowić mają, w zamyśle autorów, materiał do refleksji na ćwiczeniach z postępowania karnego i przyczynić się do doskonalenia praktycznych umiejętności, które powinny być zaletami każdego prawnika. Zawarte w książce kazusy wymagają więc od Czytelnika prześledzenia orzecznictwa, poglądów doktryny oraz zastanowienia się nad różnymi możliwościami rozwiązania poruszanych w nich problemów prawnych. Autorzy nie zamieścili rozwiązań kazusów, uznając, że dyskusja nad nimi na ćwiczeniach będzie bardziej twórcza i motywująca.
Publikację cechuje nieco odmienna od funkcjonujących w podręcznikach prawa karnego procesowego systematyka. Autorzy zdecydowali się m.in., na wzór francuski, na wyodrębnienie rozdziału dotyczącego akcji cywilnej w procesie karnym, uznając, że problematyka ta zasługuje - ze względu na swoją odrębność - na osobne omówienie. Zrezygnowano także z wyodrębnienia osobnego rozdziału dotyczącego trybów szczególnych, uznając, że omówienie ich w ramach postępowania przed sądem I instancji jest zabiegiem z perspektywy dynamiki procesu bardziej przejrzystym. Osobno omówiony został jedynie tryb pry watnoskargowy, którego specyfika przemawia za takim krokiem.
XV