2650597738

LISBET 125

się, czy problem mógłby być rozwiązany przynajmniej na niższym poziomie danych. Odwrotnie, określony poziom skalowania wyklucza oczywiście wszystkie modele, zakładające wyższy poziom.

Jeżeli przedłożona kombinacja kryteriów nie powoduje trudności, sprawdza się, czy któryś z występujących w schemacie wyborów modeli statystycznych jest już całkowicie opisany. W ten sposób, podobnie jak przy bezpośrednim zażądaniu modelu, wkracza się w specyficzny subprogram modelowy. Tu następuje wpierw odpy-tanie, czy wszystkie kryteria zostały prawidłowo zgromadzone. Ko-ryguje się kryteria błędnie zebrane i ponownie porównuje wektor wybranych kryteriów ze schematem wyborów. Jeśli wszystkie kryteria są określone przez użytkownika jako trafne, postępuje się dalej analogicznie jak przy żądaniu jakiegoś modelu.

2.7.    Odsyłacze i komentarze

•

Wszystkie pytania, które należą do wspomnianych rodzajów pytań szczególnych i nie powodują wywołania subprogramu dla modelu statystycznego, podlegają teraz przebadaniu w aspekcie tego pojęcia, z którym jest związana najwyższa wartość prawdopodobieństwa jakiegoś działania. Pojęcie to i przynależne do niego działanie z najwyższą wartością prawdopodobieństwa (pod kątem akceptacji działania przez użytkownika) decyduje o reakcji LISBET na aktualne pytanie. Jeśli pytanie zawiera kilka pojęć o równych prawdopodobieństwach działania, to pragmatycznie wybiera się stojące w pytaniu pierwsze z przodu pojęcie. Przy kilku równie prawdopodobnych działaniach dotyczących jakiegoś pojęcia o reakcji decyduje hierarchia rodzajów działań: komentarze mają priorytet wobec wskazówek metodologicznych, te natomiast mają pierwszeństwo przed wskazówkami bibliograficznymi. W ten sposób reakcja na pytanie jest jednoznacznie ustalona.

Teraz LISBET przeprowadza to działanie i poddaje się osądowi użytkownika, który akceptuje reakcję jako zadowalającą lub odrzuca jako niewłaściwą. Jeśli działanie zostało uznane za niepowodzenie, to LISBET w opisany sposób wybiera następne najbardziej prawdopodobne działanie i przeprowadza je. W przypadku dalszych niepowodzeń przeprowadza się to tak długo, aż żadne dalsze działanie nie jest już możliwe. Wtedy wzywa się użytkownika, by powiedział, jakiego rodzaju reakcji właściwie oczekiwał. Odpowiedź wprowadza się do pewnej kartoteki, którą od czasu do czasu weryfikuje się w ramach superrewizji systemu, dokonując ew. korekt w słowniku.

2.8.    Sukces i niepowodzenie

Aby LISBET mógł przystosować swe reakcje do życzeń i potrzeb użytkowników, niezbędne jest wyrażenie niezadowolenia użytkownika z działań LISBET. LISBET bada wszystkie pytania — wyjąwszy pierwsze i wszystkie następujące po celowym żądaniu wskazówek metodycznych i bibliograficznych, jak też odpowiedzi na py-