2659241587

2.    Zastosowanie detektorów TL w dozymetrii promieniowania kosmicznego.

Wykonane zostały odczyty detektorów termoluminescencyjnych eksponowanych w fantomie na międzynarodowej stacji kosmicznej w ramach projektu MATROSHKA-2a Europejskiej Agencji Kosmicznej. Wewnątrz fantomu znajdowało się ponad 3000 detektorów termoluminescencyjnych opracowanych i przygotowanych w IFJ PAN. Celem eksperymentu jest wyznaczenie dawek narządowych od promieniowania kosmicznego.

3.    Opracowanie metod dozymetrii w ochronie radiologicznej i radioterapii.

W 2007 r. kontynuowano prace nad optymalizacją metody identyfikacji ekspozycji statycznej i dynamicznej pod kątem skonstruowania optymalnej kasety dozymetrycznej. Detektory termoluminescencyjne częściowo przysłonięte różnymi filtrami były poddawane napromienieniu na lampach RTG, a następnie odczytywane na czytniku powierzchniowym wyposażonym w kamerę CCD.

Opublikowano w 2007 roku 11 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR z tego zadania.

zadanie 11. Inżynieria nanomateriałów magnetycznych

Zakład 52

I.    Badanie struktury i własności nowych materiałów dla elektroniki spinowej (układów cienkowarstwowych, wielowarstw, samoorganizujących się nanostruktur).

-    Wykonano badania struktury i magnetyzmu w układzie dwuwarstwowym Gd-Ni. Pomiary magnetyzacji w funkcji temperatury pokazały silne sprzężenie antyferromagnetyczne pomiędzy warstwą Gd i warstwa Ni o temperaturze kompensacji zależnej od grubości warstwy Ni. Pomiary uzupełniające wykonane techniką XMCD na synchrotronie w Berlinie pokazały zjawisko przełączania magnetyzacji typowe dla sztucznych antyferromagnetyków, składających się z dwóch warstw magnetycznych sprzężonych wymiennie.

Współpraca z Uniwersytetem w Konstanz (Niemcy). Koordynator: G. Schatz.

-    Przeprowadzono cykl badań dotyczących wzrostu układów wielowarstwowych Co/Cu w obecności surfaktantów za pomocą spektroskopii elektronów Augera, reflektometrii promieniowania X jak również niezwierciadlanego rozpraszania promieniowania X. Badania strukturalne przyczyniły się do lepszego zrozumienia procesów zachodzących podczas wzrostu układów wielowarstwowych modyfikowanych surfaktantami. Uzyskane wyniki pozwoliły na opracowanie optymalnej techniki dla stosowania surfaktantów w wielowarstwach Co/Cu, która prowadzi do redukcji szorstkości granic międzywarstwowych.

Współpraca z Uniwersytetem w Sumach (Ukraina). Koordynator: I. Protsenko. Opublikowano w 2007 roku 2 artykuły w czasopismach wyróżnionych w JCR z tego zadania i jedną w Proc. of SPIE.

zadanie 12. Mikrostuktura powłok, warstw gradientowych oraz cienkich warstw formowanych metodami jonowymi.

Konstytuowanie wiązkami jonów powłok oraz cienkich warstw na bazie pierwiastków grup

II,    IV oraz V. Badanie ich struktury, aktywności biologicznej oraz własności mechanicznych i antykorozyjnych.

Samodzielna Pracownia NZ51

-    Formowanie i określanie własności fizykochemicznych powłok węglowych formowanych

40