Końcówka - u jest typowa dla rzeczowników abstrakcyjnych, zbiorowych (czaru, tłumu, gresu), przyłącza się też często do wyrazów zapożyczonych (kawioru, koniaku, tortu).
Czasami końcówka -u lub -a w D. lp różnicuje znaczenia homonimów. Jeżeli wyraz zamek ma formę zamku, odnosi się do budowli obronnej, zamka zaś - do zamknięcia.