3148973291

Odmiana nazw pospolitych

MIANOWNIK - w lp podstawowa forma gramatyczna dla większości rzeczowników (wyjątek stanowią pluralia tantum). W im o końcówce decyduje wygłos tematu rzeczownika oraz jego nacechowanie stylistyczne:

a)    końcówka -a traktowana jest jako archaiczna, stosowana w leksemach zapożyczonych (grunta, gusta, koszta);

b)    końcówka - e dodawana jest do rzeczowników męskich mających w wygiosie spółgłoskę miękką, stwardialą lub -1 (np. ptysie, koce, partacze, bóle); a także męskorzeczowych zakończonych na -ans (dyliżanse, pasjanse) oraz męskoosobowych na - anin (franciszkanie, krakowianie);