3148973346

BEZPRZEWODOWE SIECI DOSTĘPOWE

Sieci dostępowe oparte o łącza przewodowe oprócz szeregu zalet mają też wady. Do podstawowej z nich zalicza się znaczny koszt związany z budową linii kablowych i instalacji okablowania w pętli abonenckiej. Sporo nakładów wymaga również utrzymanie sieci dostępowej. Te czynniki zadecydowały głównie o tym, że operatorzy telekomunikacyjni (w tym świadczący usługi multimedialne, np. operatorzy telewizji kablowej) zdecydowali się na wykorzystywanie szerokopasmowych łączy abonenckich BWA (Broadbcmd Wireless Acces), które wśród radiowych systemów dostępowych zyskują sobie coraz większą popularność. W realizacji bezprzewodowych sieci dostępowych dla zapewnienia usług multimedialnych wykorzystywane są trzy podstawowe techniki szerokopasmowe. Są to:

•    MMDS (Multichannel Multiplex Distribution System) - wielopunktowa dystrybucja kanałów TV,

•    LMDS (Local Muhipoint Distribution Service) - lokalna usługa dystrybucji wielopunk-towej,

•    MVDS (Microwave Video Distribution System) - mikrofalowy system dystrybucji sygnałów video.

Powyższe systemy zaliczane są do szerokopasmowych dostępowych systemów mikrofalowych. Są one szczególnie dobrze przystosowane do transmisji sygnałów TV wszędzie tam, gdzie istnieją trudności z modernizacją istniejących już sieci kablowych, lub gdy budowa takich sieci staje się nieopłacalna (np. zbyt wysokie koszty).

W dalszej części artykułu przedstawiona zostanie charakterystyka (ze względu na przeglądowy charakter artykułu - ogólna) w/w systemów dostępowych.

System MMDS jest szczególnie predestynowany dla terenów o małej gęstości zaludnienia (a więc dla małej liczby rozproszonych abonentów).

Założenia systemu opierają się na specyfikacji cyfrowej telewizji kablowej (Digital CA TV).

Sieć MMDS oparta jest na mikrofalowej technologii operującej w pasmach: 2,5 ... 2,7 GHz lub 3,6 ... 3,8 GHz. Pasmo pierwsze przydzielone zostało dla takich krajów jak: USA, Kanada, Rosja, Irlandia, Islandia oraz państwa Ameryki Południowej i Środkowej: Argentyna, Brazylia, Meksyk, Urugwaj, Chile. Drugie z pasm przydzielone zostało Francji.

System MMDS umożliwia dystrybucję 33 kanałów telewizyjnych na obszarze o średnicy ok. 45 km. W systemie tym możliwe jest uzyskanie zasięgu do 50 km przy stosunkowo małej mocy nadajników (mniejszej od 100 W). Zawdzięcza się to warunkom propagacyjnym sygnałów panującym w tym zakresie częstotliwości. Dla pasma poniżej 10 GHz można pominąć zjawisko tłumienia wywołane czynnikami atmosferycznymi (deszcz, śnieg).

Standard DVB - MC który specyfikuje system MMDS przewidując wykorzystanie 64-wartościowej, kwadraturowej modulacji amplitudy 64 QAM (Ouadrature Amplitudę Modulation). Zakłada on również kompresję obrazu według systemu MPEG-2 oraz korekcje błędów taką samą jaka stosowana jest w systemach telewizji kablowej.

Rysunek 3 przedstawia architekturę systemu MMDS.