008

8 Bezprzewodowe sieci komputerowe

w celu podniesienia efektywności łącza. Ich skuteczność można porównać na podstawie wzorów - nieraz bardzo złożonych - oraz wykresów, podanych w ostatniej części rozdziału.

Rozdział czwarty omawia wybrane systemy oraz standardy sieci bezprzewodowych. Ponieważ sieci komputerowe służą przesyłowi informacji w postaci cyfrowej, ograniczono się do opisania wyłącznie systemów cyfrowych. I tak opisano systemy telefoniczne GSM i DECT, sieci rozległe Aloha, Mobitex, Packet Radio i TETRA oraz sieci lokalne IEEE 802.11, HiPeRLAN, IrDA i BlueTooth. Ponieważ całościowy opis tych systemów mógłby osiągnąć rozmiary encyklopedii, omówiono jedynie wybrane, kluczowe aspekty związane z ich funkcjonowaniem.

Rozdział piąty przybliża Czytelnikowi właściwości produkowanego obecnie sprzętu do transmisji bezprzewodowej. Na wstępie wydzielono kilka podgrup, które następnie zostały ogólnie opisane. Dokładniejsze dane prezentowanych urządzeń można znaleźć w dodatku A. Zakończenie rozdziału stanowi porównanie wydajności przewodowej oraz bezprzewodowej sieci lokalnej.

Rozdziały szósty, siódmy i ósmy omawiają prace wykonane w Instytucie Informatyki Politechniki Śląskiej oraz w Instytucie Informatyki Teoretycznej i Stosowanej PAN w Gliwicach. Prace te dotyczyły zagadnienia integracji sieci bezprzewodowej z istniejącą siecią przewodową.

Rozdział szósty wprowadza Czytelnika w problematykę integracji sieci o tak różnych właściwościach, jak sieć przewodowa i bezprzewodowa. Następnie przedstawiona jest koncepcja rozwiązania problemu i możliwe sposoby realizacji odpowiednich urządzeń.

Rozdział siódmy stanowi pobieżny opis trzech przykładowych urządzeń, tzw. konwerterów protokołów, służących integracji sieci. Przedstawiono tu zasadę działania poszczególnych urządzeń, ich konstrukcję sprzętową, strukturę oprogramowania sterującego oraz podstawowe zależności czasowe.

Rozdział ósmy zawiera wyniki badań sieci bezprzewodowych, zbudowanych z wykorzystaniem opisanych konwerterów protokołów. Na ich podstawie można oszacować, jakie opóźnienia w zintegrowanej sieci powstają w wyniku zastosowania konwersji protokołów.

Książka nie powstałaby bez pomocy kilku osób. Przede wszystkim chciałbym podziękować śp. Profesorowi dr hab. inż. Adamowi Mrózkowi za zainteresowanie tematem oraz opiekę podczas przygotowywania rozprawy doktorskiej. Swój wkład w powstanie książki mają także moi najbliżsi współpracownicy: dr inż. Henryk Małysiak, dr inż. Dariusz Caban, mgr inż. Krzysztof Tokarz oraz mgr inż. Marcin Fojcik, z którymi realizowałem dużą część opisanych tu badań, a także wielu Kolegów z Instytutu Informatyki Politechniki Śląskiej i Instytutu Informatyki Teoretycznej i Stosowanej PAN w Gliwicach. Chciałbym także podziękować Żonie i Rodzicom za cierpliwość i wsparcie podczas pisania książki.

Bartłomiej Zieliński

Gliwice, czerwiec 2000 r.