18 Bezprzewodowe sieci komputerowe
1. Załamanie fal, powodujące powrót fal na Ziemię,
2. Dyspersja, powodująca różnice w szybkości fal o różnych częstotliwościach,
3. Absorpcja, spowodowana zderzeniami elektronów z cząsteczkami gazów i jonami, połączona niejednokrotnie ze zjawiskiem refrakcji.
Fale radiowe, rozchodzące się w przestrzeni, ulegają wpływowi różnego rodzaju zakłóceń radioelektrycznych, czyli takich, które powodują obniżenie jakości sygnału użytecznego w łączności radiowej. Ze względu na lokalizącję źródła zakłóceń wyróżnia się:
1. Zakłócenia własne, związane ze strukturą urządzeń nadawczo-odbiorczych,
2. Zakłócenia obce, pochodzące z otoczenia:
♦ zakłócenia interferencyjne, wywołane wzajemnym zakłócaniem się nadajników radiowych,
♦ zakłócenia przemysłowe, spowodowane przez pola elektromagnetyczne i elektrostatyczne w zakładach produkcyjnych,
♦ zakłócenia atmosferyczne, wywołane wyładowaniami atmosferycznymi:
♦ zakłócenia lokalne w postaci silnych trzasków, powtarzających się w nieregularnych odstępach czasu,
♦ zakłócenia dalekie w postaci ciągłego szumu o niskim poziomie.
♦ zakłócenia kosmiczne, będące skutkiem promieniowania galaktycznego i słonecznego.
Fale elektromagnetyczne, należące do poszczególnych zakresów, rozchodzą się w przestrzeni w różny sposób. Jest to spowodowane zróżnicowanym wpływem otoczenia, zależnym od częstotliwości fali. W poniższym omówieniu przyjęto tradycyjny podział fal na zakresy (tabela 2.2), ponieważ wynika on z właściwości fal radiowych.
Fale długie (20 - 3 km, 15 - 100 kHz) i bardzo długie (ponad 20 km, poniżej 15 kHz) ulegają nieznacznemu tłumieniu oraz silnej dyfrakcji na powierzchni Ziemi. Dzięki temu fala powierzchniowa może się rozchodzić na bardzo duże odległości. W odległości 1000 - 2000 km od nadajnika natężenie pola fali jonosferycznej przewyższa natężenie pola fali powierzchniowej i dlatego w komunikacji na duże odległości wykorzystuje się falę jonosferyczną. Przyjmuje się, że fale długie rozchodzą się w falowodzie kulistym ograniczonym powierzchnią Ziemi i dolną granicą jonosfery (obszar D w dzień i E w nocy), ulegając kolejnym odbiciom od tych granic.