indukty; księgi ziemskie w XV w. dla osobnych powiatów, sprawy niesporne w obecności samego pisarza wpisy w czasie tzw. „leżenia ksiąg”; księgi grodzkie dla sądu i od XVI w. urzędu grodzkiego, początkowo 4 artykuły, sprawy szlachty nieosiadłej, egzekucje wyroków sądowych, 1496 i 1507 potwierdzenie prawa wieczności dla ksiąg ziemskich ale praktyka XVI w. także grodzkie, poł. XVI w. podział na księgi sądu (decreta iudicii castrensis) i urzędu grodzkiego (acta officii castrensis), podział ksiąg urzędu na inscriptiones (sprawy niesporne, obiaty dokumentów publicznych) oraz relationes (protestacje, np. „prezenta urzędowe przedstawienie spornej rzeczy, obdukcja czyli, opis przebiegu urzędowych oględzin”1, zeznania czynności sądowych); w XVII i XVIII w. dalsze specjalne serie: księgi przyjęć, manifestacji, pozwów, długów; konstytucja o ważności zapisów nakaz przyjmowania zeznań do ksiąg właściwych terytorialnie, pierwszeństwo wierzytelności na dobrach wpisanej do ksiąg
Księgi urzędów
księgi kanclerskie - Metryka Koronna, zachowana od 1447 r.; serie wg osoby urzędnika: kanclerskie, podkanclerskie, sekretarskie; serie wg spraw: od 1502 inskrypcji i legacji (korespondencja dyplomatyczna), od 1658 r. ks. sigillat - dokumenty z pieczęcią królewską; także Metryka Litewska
Księgi skarbowe - prowadzone przez podskarbich, dochody i wydatki królewskie; najstarsze Hinczy z Rogowa 1393-1395; od XVI w. osobne podatkowe, mennicze, celne, rekognicji (pokwitowania zapłaconych świadczeń), żup solnych (dochodów i wydatków) prowadzone przez żupników; 1553 „rachunki sejmowe” księgi dochodów i wydatków państwa (konsekwencja podziału skarbu króla i państwa)
Księgi wojskowe - rejestry pospolitego ruszenia i wojska zaciężnego; najstarsze 1474 i 1497/8 (przez wojewodów rejestr zastępców pospolitego ruszenia)
W. Uruszczak, HPiPP, s. 175.