absorpcyjność A i transmisja T. Zgodnie niższą zależność:
R+A+T=l.
W wyniku absorpcji energia wiązki laserowej jest zamienia na ciepło i napromieniowany materiał zwiększa swoją temperaturę. W tym przypadku laser możemy traktować jako punktowe źródło ciepła. W zależności o ilości dostarczonej energii materiał może zostać podgrzany, przetopiony czy wręcz ulec odparowaniu. Głębokość penetracji promieniowania zależy od długości fali. Im długość fali jest krótsza tym głębokość penetracji jest mniejsza. Dla większości metali przewodzących głębokość penetracji znajduje się w zakresie 10-1000 nm [3]. Stąd w porównaniu z grubością obrabianego materiału transmisja może zostać pominięta. Wówczas z powyższego równania pozostaje tylko zależność:
A=l-R.
Stąd w przypadku obróbki metali mamy tylko do czynienia z odbiciem i absorpcją promieniowania. Absorpcja zależy od bardzo wielu czynników i jest różna dla różnych metali, jak zostało to pokazane na poniższym rysunku.
Laser
Na podstawie powyższego wykresu można wysnuć wniosek, że absorpcyjność wzrasta wraz spadkiem długości fali. W przypadku stali absorpcyjność wzrasta z 10 % w przypadku zastosowania lasera CO2 do 30 % w sytuacji, kiedy zostanie użyty laser Nd:YAG o długości fali 1.06 pm. Są również materiały takie jak miedz czy złoto, które mają bardzo małą absorpcyjność (odbijają większość promieniowania na nie podającego) w głębokiej podczerwieni i do ich obróbki należy używać laserów emitujących promieniowanie w zakresie ultrafioletowym.
3