X
z
b)
h - wysokość punktu A, g - głębokość punktu A. s - szerokość punktu A
Rys. 5.4. Rozwinięcie płaszczyzn rzutowania w układ płaski: a) rysunek poglądowy (aksonome-tryczny) rzutni, b) obracanie płaszczyzn rzutowania, c) rzuty punktu A na trzy rzutnie prostokątne narysowane w układzie płaskim z pominięciem zarysu płaszczyzn (cyfry od / do 5 to kolejne czynności wyjaśnione w tekście ćwiczenia) — [20]
Wykonaj rzutowanie prostokątne punktu A na trzy płaszczyzny, mając dane: wysokość punktu h = 5 cm, głębokość g = 6 cm i szerokość s = 4 cm. Skorzystaj z rysunku 5.4c. Wyznaczenie położenia rzutów punktu na płaszczyznach 7t, i jz2 nie stanowi problemu. W punkcie Ax znajdującym się w odległości s od początku układu O wystawiamy prostą prostopadłą do osi X. Następnie odmierzamy wzdłuż osi Z wysokość h, a wzdłuż osi Y głębokość g i oznaczamy jako rzuty punktu odpowiednio A' i A". Nieco trudniejsze jest wyznaczenie trzeciego rzutu AWykonujemy kolejne czynności oznaczone na rysunku 5.4c cyframi od 1 do 5:
1) z punktu A' rysujemy równoległą do osi X, a punkt przecięcia z osią Z oznaczamy jako A,;
2) przedłużamy prostą 1 poza oś Z;
3) z punktu A2 rysujemy równoległą do osi X, a punkt przecięcia z osią Y oznaczamy jako Ar;
4) wstawiamy nóżkę cyrkla w punkt O i promieniem OAv zakreślamy łuk do przecięcia z drugą osią Y będącą przedłużeniem osi X (spójrz na rysunek 5.4.c); punkt przecięcia oznaczamy także jako A ;
5) z punktu Av na drugiej osi Y rysujemy równoległą do osi Z, aż do przecięcia z prostą 2; punkt przecięcia tych prostych wyznacza trzeci rzut A
Gdy umiemy rzutować punkt, rzutowanie odcinka jest bardzo proste. Potrzebne są jedynie rzuty dwóch punktów stanowiących końce odcinka. Po połączeniu rzutów punktów na każdej z płaszczyzn rzutowania otrzymamy rzuty odcinka. Usytuowanie
76