68
68
Przy pomiarze wysokości z punktu A otrzymamy OC = 20 m Błąd absolutny wysokości wytścut »c I.Wm.1 Wad procentowy 10.4%
• Przykład WysokoU drzewa wynosi h = 18.11 m. wychylenie drzewa x a 2 m. naiomuu oJter., od drzewa a = 20 m. Obliczona wysokość jeal równa h' = 18
Mienac wysokość z punktu B. otrzymamy wynik OE ■ 16.36 m Błąd absolutny wyniesie 1.75 u. I a bl«d procentowy - 9.7*.
Celem zmniejszenia błędów przy pomiarze wysokości drzewa można zalecać dwa rozwiązania: 1) wykonanie pomiani wysokości z kierunku prostopadłego do płaszczyzny pochylenia drzewa. 2) wykonanie pomiani wysokości z dwóch ktentn-ków przeciwległych i określanie wysokości średniej z tych pomiarów. Przy pomiarze wysokości popełnia się również błędy, których przyczyną są błędy pomiaru odległości od drzewa, błędy spowodowane niedokładnością wysokościomierza. błędy wywołane niewłaściwym lub niedokładnym wykonaniem pomiaru i błędy spowodowane zaokrągleniem wyników pomiani.
1. Definicja i rodzaje pierśnicowych liczb kształtu
Pierśnicowa łiczba kształtu lf^) jest stosunkiem miąższości drzewa (V) do objętości walca, którego wysokość jest równa wysokości drzewa (h) i którego pole przekroju poprzecznego jest równe pierśmcowemu polu przekroju drzewa na wysokości 1.3 m od podstawy (guy.
'A' zależności od tego. jakiej części drzewa miąższość figuruje w liczniku wzoru ‘27). mamy różne rodzaje ptcrśmcowych liczb kształtu. W mianowniku natomiast występuje zawsze wysokość drzewa i pierśnicowe pole przekroju drzewa. Wymieńmy kilka rodzajów liczb kształtu.
Pierśnicowa liczba kształtu strzały - w liczniku wzoru (2.7) występuje miąższość strzały w korze </,) lub miąższość strzały bez kory (/>).
Pierśnicowa liczba kształtu grubizny drzewa - w liczniku wzoru (2.7) figuruje miąższość grubizny drzewa, to jest miąższość grubizny strzały w korze razem z miąższością grubizny gałęzi
Pierśnicowa liczba kształtu całego drzewa - w liczniku wzoru (2.7) występuje miąższość całego drzewa, to jest miąższość całej strzały w korze razem z ścią gałęzi
W liczniku wzoru (2.7) można również uwzględniać miąższości dowolnej Q./ję fci strzały, a także miąższość gałęzi
2. Teoretyczna analiza pierśnicowej liczby kształtu
Objętość regularnych całkowitych brył obrotowych o równaniu tworzącej y2 = sp/ została przedstawiona wzorem (1 .3):
Dzieląc objętość bryły przez objętość walca porównawczego opartego na wysokości walca (/?) i przekroju picrśnicowym (g,,) otrzymuje się picrśnicową liczbę kształtu brył regularnych:
^~'r+ 1 gtj-h Ponieważ
» go
r+ I 8u
(2.8)
1
8U
wzór (2.8) przyjmuje postać:
fu
r+ I [/i - 1.3 J
Analizę wzoru (2.9) przeprowadzimy na podstawie wyników badan Głąbińskic-go(!967).
Pierśnicowa liczba kształtu dla brył regularnych zależy od wykładnika kształtu oraz od wysokości bryły. Dła brył o takim samym wykładniku kształtu, a różniąc uh się w ysokością, pierśnicowa liczba kształtu przybiera różne brył o większej wysokości (rys. 25). Gdy wysokość bry ł jest taka sama i większa s! około 6.5 m. to te wzrostem wykładnika ks/iałtu w przedziale od Odo ).s maicie liczba kształtu. Inaczej kształtuje się zależność pierśnicowej liczby kształtu w\ kładnika kształtu, gdy wysokość brył jest mniejsza oJ 6.5 m Przy stałej wysokości