3530765289

omówienia wyników badań.

Ważniejsze wyniki:

-    stwierdzono, że w rzece Bug występują trzy gatunki mikrosporydiów (Cucumispora dikerogammari, Cucumispora sp. Thelohania sp.), u obcych (Dikerogammarus villosus, D. haemobaphes) i rodzimych (Gammarus fossarum) gatunków kiełży (M. Ovcharenko, I. Wita, P. Wróblewski);

-    potwierdzono eksperymentalnie możliwość rozprzestrzeniania się mikrosporydiozy na występujący w rzece Bug atlantyckoborealny gatunek - Gammarus fossarum (M. Ovcharenko, I. Wita, P. Wróblewski);

-    przeprowadzono charakterystykę świdrowców żubra opartą na analizie sekwencji fragmentu genu kodującego małą podjednostkę 18S rRNA, wykazując tożsamość gatunku Trypanosoma wrublewskii z gatunkiem T. theileri. (I. Wita, G. Karbowiak, J. Hapunik);

-    oznaczono robaki pasożytnicze zebrane z 6 gatunków ryb w Zatoce Admiralicji w 2007/2008 roku. Zidentyfikowano 8 gatunków kolcogłowów i 7 gatunków przywr. Wszystkie gatunki były stwierdzone u tych samych żywicieli badanych w 1978/1979. roku. Spośród kolcogłowów najliczniej występowały Corynosoma hamanni i C. pseudohamanni, a spośród przywr Macvicaria georgiana (K. Zdzitowiecki, Z. Laskowski, W. Jeżewski);

-    stwierdzono, że samce i młode samice ryb Chaenocephalus aceratus są słabo zarażone przez kolcogłowy (zwykle poniżej 100 pasożytów), a dorosłe samice o długości standardowej powyżej 45 cm są masowo zarażone (zakres intensywności 210-816 pasożytów) (K. Zdzitowiecki, Z. Laskowski, W. Jeżewski);

-    opracowano test PCR-RLFP do molekularnego oznaczania larw tasiemców z ryb antarktycznych. Uzyskano pełne sekwencje 18S rDNA dla cerkoidów 2 i 3 komorowych. Analiza filogentyczna tych sekwencji pozwoliła na zaliczenie larw trzykomorowych do rodzaju Acanthobotrium/Onchobotrium. Larwy dwukomorowe są najbliżej spokrewnione z tasiemcami z rodzaju Crossobothrium (A. Rocka, Z. Laskowski);

-    scharakteryzowano i opisano otoczki jajowe osłaniające miracidium Mediogonimus jourdanei (Digenea, Microphalloidea, Prosthogonimidae) (Z. Świderski, D. Młocicki);

-    opisano ultrastrukturę jaj wewnatrzmacicznych u Didymobothrium rudolphii (Monticelli, 1890) (Cestoda, Spathebothriidea, Acrobothriidae), w aspekcie filogenetycznym (Z. Świderski, D. Młocicki);

9