szczegółowego omówienia wyników badan.
Ważniejsze wyniki:
- w wyniku analizy ultrastruktury i badań molekularnych mikrosporydium Nosema dikerogammari, występujące u inwazyjnych kiełży z rodzaju Dikerogammarus, zostało zaliczone do nowego rodzaju Cucumispora (M. Ovcharenko);
- stwierdzono, że Cucumispora dikerogammari jest szeroko rozpowszechnionym i groźnym pasożytem pontokaspijskich kiełży na terenach Europy Centralnej i Zachodniej (M. Ovcharenko);
- po raz pierwszy wykryto występowanie pcheł Doratopsylla dasycnema oraz Megabothris walkeri na łasicy Mustela nivalis na Pojezierzu Mazurskim (G. Karbowiak, Z. Bogdaszewska, J. Hapunik);
- stwierdzono, że występujące na pchłach oraz kleszczu Ixodes hexagonus stadia hippopus roztoczy z pcheł należą do rodziny Acaridae (4 gatunki) oraz Anoetidae (2 gatunki). Jest to pierwsze stwierdzenie związku foretycznego małych roztoczy z kleszczami z rodziny Ixodidae (G. Karbowiak, Z. Bogdaszewska, J. Hapunik);
- analiza sekwencji genu 18S rRNA Trypanosoma wrublewskii wykazała 98-99% podobieństwo w 13 sekwencjach do T. theileri, oraz w 4 badanych sekwencjach w 93-96%, co świadczy o niewielkim zróżnicowaniu genetycznym świdrowców izolowanych z różnych żubrów (I. Wita, G. Karbowiak, J. Hapunik);
- opisano jeden nowy rodzaj przywr z ryb subantarktycznych: Whitegonimus z rodziny Zoogonidae oraz 3 nowe gatunki przywr: W. ozoufae, Macvicaria magellanica (rodzina Opecoelidae) i Neolepidapedoides subantarcticus (rodzina Lepocreadiidae) (K. Zdzitowiecki, W. Jeżewski, Z. Laskowski).
- opracowano kolekcję larw nicieni z rodziny Anisakidae zebranych z ryb złowionych w rejonie Szetlandów Południowych: w Zatoce Admiralicji i na szelfie otwartego morza. Stwierdzono występowanie larw: Anisakis sp., Contracaecum spp. i Pseudoterranova decipiens (A. Rocka).
- opisano przebieg procesu witellogenezy tasiemca Wenyonia viridis. Poznano etapy dojrzewania komórek żółtkowych, formowanie się agregatów skorupkowych, jak również przeprowadzono wstępne analizy jaj wewnątrzmacicznych. Zaobserwowano, że w przeciwieństwie do większości innych gatunków Caryophyllidea rozwój zarodków W. viridis rozpoczyna się w macicy (Z. Swiderski, D. Młocicki).
- opisano dwa nowe gatunki przywr rodzaju Aptorchis i Spirhapalum oraz dwa nowe gatunki nicieni Camallanus i Rhabdias pochodzące z żółwi australijskich (V. Tkach).
9