Prezentujemy kolejną publikację wybranych materiałów zaprezentowanych na konferencjach naukowych w ramach Forum Ekoenergetycznego w Polkowicach. W bieżącym, piątym roku organizacji forum warto zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze w ciągu tych pięciu lat wyraźnie zwiększyła się liczba podmiotów, a w konsekwencji badań poświęconych ekoenergetyce. W kontekście prowadzonych w kanonie forum obok konferencji „warsztatów dobrych praktyk” rośnie też liczba wdrożeń bazujących na rodzimych opracowaniach - często są one innowacyjne nie tylko w wymiarze naszego kraju.
Po drugie, coraz szerszy jest zakres podejmowanych badań - dotyczą one technologii, infrastruktury, rozwiązań prawnych, organizacyjnych itp. Ten wybuch zainteresowania problematyką OZE, energooszczędności czy budownictwem pasywnym jest dowodem rosnącego zainteresowania tą problematyką. Niestety, dużo gorzej prezentują się wdrożenia proponowanych rozwiązań, które często rozbijają się o bariery ekonomiczne. Nie bez znaczenia jest również ciągle niejasna sytuacja prawna OZE i dalszy brak przejrzystych i stabilnych zasad wsparcia ekoenergii przez państwo.
Jednakże rolą ośrodków badawczych nie jest prowadzenie polityki energetycznej kraju, lecz stwarzanie coraz lepszych technologii, rozwiązań organizacyjnych i infrastrukturalnych dla rozwoju ekoenergetyki sensu largo. Mamy tu na myśli nie tylko OZE, ale i oszczędzanie energii, budownictwo ekoener-getyczne, energetyczną konwersję odpadów (w tym również komunalnych). Bez wątpienia polskie innowacje w wielu obszarach śmiało mogą konkurować ze standardami europejskimi. Źle by się stało, gdyby praca rodzimych badaczy tradycyjnie pozostała „tylko na papierze” - stąd trudno przecenić wartość takich spotkań jak polkowickie, podczas których nauka spotyka się z realizatorami inwestycji, inwestorami czy samorządowcami i urzędnikami.
Wobec ciążącego na polskiej gospodarce nadmiernego przywiązania do tradycyjnej polityki energetycznej, szczególne znaczenie ma edukacja eko-energetyczna społeczeństwa, a zwłaszcza młodzieży, z nadzieją, że będzie ona przywiązywała większe niż współcześni znaczenie do kwestii społecznych i ekologicznych. Ważną kwestią jest tu zrozumienie znaczenia energetyki rozproszonej i prosumenckiej dla zrównoważonego rozwoju naszego kraju. Rozwój rozproszonej ekoenergetyki i niskoemisyjnego budownictwa nie wynika z realizacji minimum wymaganego przez UE, a z żywotnego interesu nas wszystkich.
Zenon Wiertelorz
Przewodniczący Rady Programowej Fundacji „Zielony Feniks”