PODSTAWY BUDOWNICTWA
32 |
297 |
ds. INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ |
33 |
298 |
ds. GEODEZJI |
34 |
307 |
ds. ZRÓWNOWAŻONEGO BUDOWNICTWA |
Do podstawowych zadań Komitetów Technicznych należy opracowywanie Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych z zakresu działania tych komitetów.
Przez normę, zgodnie z ustawą o normalizacji, rozumie się dokument, przyjmowany na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzające do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
Przez termin „konsens" rozumie się ogólne porozumienie charakteryzujące się brakiem trwałego sprzeciwu znacznej części zainteresowanych w odniesieniu do zagadnień istotnych, osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów wszystkich zainteresowanych stron i zbliżania przeciwstawnych stanowisk, Konsens nie musi oznaczać jednomyślności.
Polskie Normy zatwierdzane są przez Polski Komitet Normalizacyjny. Zatwierdzenie normy oznacza, że w trakcie jej opracowania zostały spełnione wszystkie procedury, w tym zapewniono możliwość uczestnictwa wszystkich zainteresowanych stron. Przyjmuje się, że ze względu na status norm, ich powszechną dostępność oraz ze względu na zmiany i nowelizacje wynikające z konieczności uwzględniania postępu technicznego, normy stanowią uznane reguły techniczne, to jest postanowienia techniczne przyjmowane przez większość ekspertów za odpowiadające aktualnemu poziomowi wiedzy i techniki.
Od chwili przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (a dokładniej, od uzyskania przez PKN członkostwa w CEN), krajowy system normalizacyjny został ściśle połączony z systemem europejskim. Każdy członek CEN, a więc i PKN, zobowiązany jest do uczestnictwa w ankiecie powszechnej oraz głosowaniu formalnym przeprowadzanym dla wszystkich projektów norm europejskich — oznacza to, że obywatele naszego kraju mają możliwość wpływania na merytoryczną treść norm europejskich. W celu usprawnienia krajowych prac normalizacyjnych ankieta projektu EN jest jednocześnie ankietą projektu Polskiej Normy. Po wprowadzeniu normy europejskiej członek CEN zobowiązany jest do wycofania dotychczasowych norm krajowych sprzecznych z wprowadzaną normą EN.
Jako normę krajową sprzeczną uważa się normę dotyczącą tego samego przedmiotu normalizacji, co norma EN i zawierającą takie wymagania, których spełnienie oznaczałoby, że nie spełnia się wymagań zgodnie z EN lub na odwrót, że spełniając wymagania zgodnie z EN nie spełnia się wymagań PN.
Wycofanie normy oznacza więc wyłączenie jej ze zbioru norm aktualnych, ale nadal pozostaje ona formalnie w zbiorze norm Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Faktu wycofania normy nie należy łączyć z prawnym zakazem stosowania normy wycofanej, jak w poprzednim systemie normalizacyjnym, gdy stosowanie norm było obowiązkowe. Unieważnienie normy oznaczało wtedy faktyczne zakończenie jej roli jako dokumentu normalizacyjnego, a norma unieważniona mogła mieć już tylko znaczenie „historyczne".
Normy wycofane tym się różnią od norm aktualnych, że prezentują rozwiązania mniej nowoczesne, ale nie błędne. Norma wycofana staje się normą archiwalną dopiero wtedy, gdy znikną jakiekolwiek powołania na nią w dokumentach normatywnych (np. w przepisach techniczno-budowlanych).
10