3545337211

PODSTAWY BUDOWNICTWA

3. Stosowanie Norm Polskich i międzynarodowych w budownictwie.

Regulacje prawne dotyczące działalności normalizacyjnej

Podstawowym aktem prawnym określającym zasady i cele normalizacji krajowej jest ustawa z 2002 r. o normalizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2003 r. Ustawa ta — w zasadniczych swoich postanowieniach — wprowadza system normalizacji zgodny z funkcjonującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Jednostką upoważnioną do prowadzenia działalności normalizacyjnej w Polsce jest — mocy tej ustawy — Polski Komitet Normalizacyjny (PKN), który prowadzi działalność mającą na celu:

•    racjonalizację produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań organizacyjnych;

•    usuwanie barier technicznych w handlu i zapobieganie ich powstawaniu;

•    zapewnienie ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy;

•    poprawę funkcjonalności, kompatybilności i zmienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowanie ich różnorodności;

•    zapewnienie jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług;

•    działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej

i międzynarodowej;

•    ułatwianie porozumiewania się przez określanie terminów, definicji, oznaczeń i symboli do powszechnego stosowania.

Cele te PKN realizuje za pośrednictwem Komitetów Technicznych (KT), działających na zasadach określonych przepisami wewnętrznymi. Dotychczas powołano około 270 Komitetów Technicznych, których sekretariaty umiejscowione są bądź w Polskim Komitecie Normalizacyjnym, bądź przy upoważnionych jednostkach organizacyjnych. Zakres tematyczny działań prowadzonych przez KT zbliżony jest do zakresów działań odpowiednich Komitetów Technicznych Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN). Zestawienie KT w budownictwie podano poniżej w tablicy.

Do podstawowych zadań Komitetów Technicznych należy opracowywanie Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych z zakresu działania tych komitetów.

Przez normę, zgodnie z ustawą o normalizacji, rozumie się dokument, przyjmowany na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzające do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

Przez termin „konsens" rozumie się ogólne porozumienie charakteryzujące się brakiem trwałego sprzeciwu znacznej części zainteresowanych w odniesieniu do zagadnień istotnych, osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów wszystkich zainteresowanych stron i zbliżania przeciwstawnych stanowisk, Konsens nie musi oznaczać jednomyślności.

Polskie Normy zatwierdzane są przez Polski Komitet Normalizacyjny. Zatwierdzenie normy oznacza, że w trakcie jej opracowania zostały spełnione wszystkie procedury, w tym zapewniono możliwość uczestnictwa wszystkich zainteresowanych stron. Przyjmuje się, że ze