Ze względu na właściwości uzyskiwane w procesie hartowania stale różnią się między sobą głębokością hartowania, maksymalną twardością powierzchni, wielkością ziarna oraz skłonnością do pękania.Zespół tych cech nazywany jest hartownością.
Hartowność zależy nie tylko od zawartości węgla ale również dodatków stopowych takich jak: managan, molibden, chrom, krzem, nikiel.
Ważne informacje można uzyskać z wykresów tzw. pasm hartowności (rys. poniżej).
bl
Z lewej strony stal 35HM Z prawej 34HNM
Na wykresie można odczytać twardość w zależności od czoła próbki (wartość pomiędzy krzywymi zgodnie z PN-89/H-84030). 13
Rozkład twardości zęba jest bardzo ważną cechą użytkową. Zależy głównie od rodzaju materiału i sposobu hartowania.
a) b)
A
RYS. 3.154. typowe rozkłady slrefy utwardzonej w zębie koła zębatego: a) azotowanie lub hartowanie po nawęglaniu. b) hartowanie powierzchniowe indukcyjne, c). d) stale hartowane indukcyjnie lub stale płytko hartujące się. c) hartowanie płomieniowe; a), b). c). d) - hartowanie ..bez stopy", e) - hartowanie „ze stopą"
W zależności od sposobu nagrzewania rozróżniamy dwa rodzaje hartowania:
• na wskroś - gdy nagrzewane, a następnie schładzane jest całe koło (proces w piecach),
• powierzchniowe - gdy nagrzana jest tylko powierzchnia zębów (nagrzewanie palnikami lub induktorami wzbudzającymi w zębie wysokie częstotliwości).
Należy pamiętać, że w trakcie hartowania mogą też zachodzić zjawiska niepożądane takie jak przegrzanie, odwęglenie, pęknięcia i odkształcenia.