Program nauczania obejmuje zajęcia z zakresu historii rehabilitacji, ogólnych problemów rehabilitacji, wychowania fizycznego, technologii informacyjnej, socjologii medycyny, antropologii kulturowej, promocji i ochrony zdrowia oraz języka obcego.
1. Praktyka kliniczna - 80 godzin.
2. Praktyka w pracowni fizykoterapii - 260 godzin.
3. Praktyka w pracowni kinezyterapii - 260 godzin.
4. Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej - 320 godzin.
Praktyki są przygotowaniem studenta do przyszłej pracy zawodowej. Przygotowują do bezpośredniej pracy z ludźmi, zwłaszcza chorymi, niepełnosprawnymi. W szczególności mają na celu:
• Poszerzenie i pogłębienie wiedzy zdobywanej w ramach zajęć teoretycznych i ćwiczeń klinicznych,
• Nabywanie umiejętności praktycznych i umiejętności nawiązania kontaktu z osobami znajdującymi się w trudnej sytuacji oraz pomocy w rozwiązywaniu ich problemów,
• Przygotowanie do samodzielności i odpowiedzialności za realizację zadań,
• Zapoznanie z planowaniem ćwiczeń leczniczych w odniesieniu do poszczególnych grup pacjentów oraz indywidualnych schorzeń,
• Podejmowanie właściwych decyzji i poprawnego wykonywania zabiegów,
• Zapoznanie z wiedzę na temat wskazań i przeciwwskazań oraz metodyki wykonywanych ćwiczeń leczniczych.
Praktyki pozwalają na stopniowe wdrażanie studenta w pracę fizjoterapeuty, doskonalenie umiejętności zawodowych oraz technik wykonywania zabiegów.
• Praktyka kliniczna ma na celu zapoznanie z profilem i zasadami funkcjonowania działów fizjoterapii w warunkach szpitalnych i poza szpitalnych (asystowanie pracy fizjoterapeuty),
• Praktyka w pracowni kinezyterapii i fizykoterapii ma na celu pogłębienie wiedzy teoretycznej i nabycie umiejętności praktycznych oraz doskonalenie obsługi aparatów i narzędzi z zakresu fizykoterapii,
• Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej ma na celu doskonalenie umiejętności praktycznych wykonywanych zabiegów i udział studenta w szerokim aspekcie pracy zespołu teoretycznego.
Studia drugiego stopnia trwają nie krócej niż 4 semestry. Liczba godzin zajęć nie powinna być mniejsza niż 1.700. Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niż 120.
Absolwent powinien uzyskać wykształcenie i przygotowanie zawodowe - zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w ochronie zdrowia - do samodzielnej pracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi, przede wszystkim w zakresie stosowania czynników naturalnych (fizykalnych) w profilaktyce i w celach leczniczych oraz uprawnienia do podjęcia specjalizacji z zakresu fizjoterapii. Powinien posiadać predyspozycje psychofizyczne do pracy z ludźmi chorymi i niepełnosprawnymi oraz być na tyle sprawny fizycznie, by móc poprawnie demonstrować i przeprowadzać ćwiczenia fizyczne z tymi osobami.
Absolwent powinien uzyskać wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania badań z zakresu diagnostyki funkcjonalnej, planowania i kontrolowania efektywności procesu rehabilitacji medycznej, prowadzenia badań i włączania się w pracę zespołów badawczych, kierowania zespołem terapeutycznym, organizacji i zarządzania placówkami prowadzącymi działalność fizjoterapeutyczną,